Wspaniała Carey Mulligan i majestatycznie wyciszony Jake Gyllenhaal jako małżeństwo chylące się ku upadkowi w spokojnej Montanie roku 1960. Poetycka melancholia w wersji retro, która nie buduje swojej siły na malarsko wystylizowanych kadrach, ale na buzujących autentyzmem emocjach swoich bohaterów. Reżyserski debiut...

widziany oczami dziecka, nastolatka. Przejmujący film, tak naładowany emocjami, że momentami trudno mi było je znieść. A widoczne były przede wszystkim na twarzy 14-letniego Joe - strach przemieszany z nadzieją, wstyd, zażenowanie, złość, bezradność. Film niezwykle wiarygodnie psychologicznie pokazuje uwikłanie dziecka...

Niestety,ale nie podzielam zachwytów poprzedników tu piszących.Film na pewno slaby nie jest,ale ja jednak się lekko rozczarowałem - liczyłem na coś mocniejszego.Film jest na pewno świetnie zagrany i to jest jego największy atut,duże brawa dla duetu Mulligan-Gyllenhaal.Co do samej fabuły,to takie życiowe kino,ale bez...

Co tu sie odpierdzielilo, to nie mam słów... Jeśli Dano robi takie debiuty to niech on wchodzi w reżyserke i tworzy legende.

Film rewelacyjny, niedzisiejszy - w mega pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Subtelny, nieśpieszny, mądry, z aktorstwem najwyższych lotów, ze zdjęciami!) takimi, że przenosiły w inny wymiar, a...

Film o świecie dorosłych widziany oczami dorastającego chłopca. To tak naprawdę główny bohater filmu, którego nie ma na plakacie (nie ma też nazwiska aktora, jest gdzieś tam w tłumie). Kino bardzo studyjne, z klimatem, z mocnymi emocjami. Jeśli ktoś pochodzi z rodziny, w której rodzice się rozwiedli odczuje te emocje...

Bardzo mi sie fabuła kojarzy z Blue Valentine i Droga do szczęścia.

Kolejny film z debiutującym reżyserem, tylko że tu już miałem oczekiwania i Panie Dano wyszło to po prostu świetnie. Jeden z najbardziej emocjonalnych filmów tego roku o rywalizacji kto jest gorszym rodzicem XD Cały film jest z perspektywy dziecka, stąd to określenie, ale ma to odniesienie w tym że rodzice Joe'a co...

Może to dziwnie zabrzmi, ale ten film zawiera w sobie jakąś prawdę o istocie życia i rodziny. Może nie dotyka widza tak do kości, jak znacznie bardziej spektakularne filmy Sama Mendesa, który przecież specjalizuje się w opowiadaniu o rozpadzie tej najmniejszej komórki społecznej, jaką jest rodzina, ale możliwe, że...

Postać matki jest zagrana bardzo ekspresywnie, podczas gdy kreacja Jake'a Gyllenhall'a jest bardziej stonowana, z resztą przez większość filmu nie widzimy go na ekranie. Mimo tego postać ojca wydaje się być cholernie autentyczna i bardzo ludzka.

Prosze prosze, udany debiut rezyserski Dano!!
Trzymam kciuki za kolejne sukcesy!

Dobre aktorstwo i nic poza tym. Scenariusz nie wciąga.

Kolejny wspaniały film w którym wystepuje Jake Gyllenhaal . Nie wiem kto i dlaczego dał mu polski tytuł "Kraina wielkiego nieba" ? Tytuł ładny , ale bez sensu i uzasadnienia. To film o tym jak czasem emocje, żądze i przyziemne pragnienia , zaczynaja rządzić ludźmi. Wszyscy aktorzy grali wysmienicie i bardzo...

Nastolatek skonfrontowany z rozpadem wspólnego życia swoich rodziców. To oczywiście widzimy przede wszystkim, ale to nie tylko obraz o tym. Piękne rujnowanie obrazu amerykańskiego snu idzie tu w parze z symboliką pożaru. Czy decydująca się na odważny krok 34-latka miałaby być drzewem po ataku żywiołu – stojącym co...

Kolejny film z debiutującym reżyserem, tylko że tu już miałem oczekiwania i Panie Dano wyszło to po prostu świetnie. Jeden z najbardziej emocjonalnych filmów tego roku o rywalizacji kto jest gorszym rodzicem XD Cały film jest z perspektywy dziecka, stąd to określenie, ale ma to odniesienie w tym że rodzice Joe'a co...

W mojej nic nie znaczącej ocenie skormne, małe kino, któremu czasami warto poświęcić swój czas.
Skromna CareyM. która nie chce już wiecznie być skormna. JakeG., którego było za mało i EdO., którego mimo wszystko było chyba za dużo.
Historia powielana po wielokroć. Tutaj natomiast mamy niepokojące kino, jakby ktoś...

wizja nieba lat 50-tych: ojciec odchodzi, matce odbija, ojciec powraca, matka odchodzi, na syna czeka leary albo ho-szi, nad całością czuwa duch douglasa sirka..

Nie wiem czemu tak mało się o tym filmie mówi. Moim zdaniem naprawdę genialny. Piękne zdjęcia, dobry scenariusz, dobra gra aktorska. Wszystko na swoim miejscu. Paul Dano już nie pierwszy raz zrobił dobrą robotę. Kojarzy mi się ten film trochę z Manchester by the Sea.

Dla mnie ten film był po prostu kompletnie nijaki.
Być może tak miało być, bo ta nijakość najlepiej oddaje atmosferę zwykłego życia, które zwykle jest pasmem rozczarowań i małych klęsk, ale..no nie wiem, rzadko wychodzę z kina, a tutaj niestety, tak się stało.

Ed Oxenbould wygląda jak młody Dax Shepard:)