Pięknie! Ale to Beskid Niski :) Tylko Dukla w nim leży. Równie piękny jak Bieszczady...

Ot zagalopowałem się się z tą Duklą, masz 100% racji. Wstyd mi.
pozdrawiam.

Może ja też się zagalopowałam z tym zwracaniem uwagi :)
Przeważnie widzowie „Wina” kojarzą te plenery z Bieszczadami, a to przecież Beskid! Piękny, ale inny – bogatszy kulturowo: pełen cerkiewek z niedzielnymi prawosławnymi i unickimi nabożeństwami, pełen chyży, krzyży i cmentarzy w nieistniejących wsiach, łemkowskiej historii i teraźniejszości, łemkowskich zespołów muzycznych, imprez (Watra, Kermesz, Festiwal w Krynicy itd.), karczm, ubiorów, wreszcie samych Łemków!
Za to w Bieszczadach są połoniny… Ale film zdecydowanie jest o Beskidzie Niskim, jak „Opowieści galicyjskie” i jak mała ojczyzna Andrzeja Stasiuka – Wołowiec i okolice :)

Nie zmienia to faktu iż to ja napisałem głupotę. Mieszkam po bojkowskiej stronie Wielkiego działu :)
Tak bezmyślnie napisałem coś, wszak Bieszczady kończą się na Komańczy (trzeba już troszkę naciągać aby ją tam jeszcze zaliczyć:)
Zaś pod samą Duklą, w Lubatówce byłem w delegacji przez jakiś czas.

Pozdrawiam.

ta watra !!!!!!!!!!!!!!!!!!! w sumie wszystkie zajebiste...

Sercu bliski Beskid Niski !

Oj ładnie tam u Ciebie. Byłem raz w tych stronach i zobaczyłem piękno Soliny, połonin, tych samotnych cerkwi oraz opuszczonych wsi, poza tym w Dukli byłem w pustelni św. jana, w Wetlinie jadłem znakomity schab po zbójnicku, w Cisnej mieszkałem 10 dni, w Króliku Polskim widziałem piękną, acz zapuszczoną cerkwię oraz zarośnięty cmentarz tuż obok, w Zagórzu podziwiałem piękny, choć spalony klasztor, odbyta wspinaczka po połoninie Wetlińskiej i Caryńskiej bardzo często mi sie śni, pływałem po pięknej Solinie starym statkiem i podziwiałem zielone wzgórza, w Sanoku zwiedziłem piękny skansen, moczyłem nogi w bieszczadzkich potokach - było pięknie, na pewno tam jeszcze zawitam.

Bieszczady to też pasmo Beskidów...podobnie jak połozone na Ukrainie (dawna Galicja Wschodnia) Gorgany, czy pasmo Howerlii. Beskid Niski i Bieszczady maja sporo wspólnego - choćby dawno kultura łemkowska (rusinów karpackich), cerkwie, krwawy front 1 WŚ i wynikjące z tego cmentarze czy akcje wysiedleńcze po 2WŚ. Fakt, faktem, Bieszczady są bardziej popularne wśród miłosników gór. Na szlakach w taki weekend majowy czy czerwcowy są wręcz tłumy. Beskid Niski - pusto, nostalgicznie.. Szczerze powiem, B. Niski nie był nigdy w moim obszarze zainteresowania (duzo chodze po górach) . Działam w małym klubie turystycznym i tak naprawdę to ksiązki i filmy Stasiuka sprawiły, że bylismy tam już dwa razy...

Nie tylko Bieszczady i Beskid Niski, ale również inne zakątki Podkarpacia. Oglądając ten film przypominają mi się rodzinne strony - wschodnie Podkarpacie (byłe województwo przemyskie) tam też są podobne wsie jak Żłobiska z przedwojennymi drewnianymi chałupami (choć teraz dzięki emigracji częściej widać murowane wille), gdzieniegdzie widać też jeszcze stare kamienne greckokatolickie krzyże, czy piękne drewniane cerkwie, ludzie też żyją czy raczej żyli jeszcze ponad 10 lat temu podobnie do mieszkańców tej wsi . Naprawdę zwłaszcza w okolicach Przemyśla, Lubaczowa czy w mniejszym stopniu Jarosławia czuć ten klimat pogranicza kultury polskiej i ukraińskiej.