Film w każdym fragmencie, każdym detalu i najdrobniejszym dialogu rewelacyjny. W zasadzie każda rola świetna. Obawiałem się banalizacji książki, która jest, nie przymierzając, czymś jak "Ferdydurke" III RP - czyli chyba najważniejszą rzeczą w literaturze polskiej po '89 roku.
No to ten film jest najlepszym polskim filmem po '89 roku, bije i Koterskiego, i Smarzowskiego, w ogóle wszystko bije:)
W zasadzie jedno jedyne zastrzeżenie, i to drobne, mam do roli Arlety, tak poza tym film w zasadzie bez wad. Kino Tarantino - bez najmniejszej przesady:] 10/10