Nie jest tak źle jak wcześniej sądziłem. Jak ktoś spodziewał się dresiarskiej komedii w wykonaniu Borysa Szyca to pomylił filmy.
Obraz ma wiele płaszczyzn. Po pierwsze należy wziąć pod uwagę, że wszystko co widać na ekranie rozgrywa się w głowie autorki książki, na podstawia której zekranizowano obraz. A przyznać trzeba że ma nieźle nasrane we łbie. Dialogi z użyciem trudnych słów użytych w kontekstach pozbawionych jakiegokolwiek sensu. Zmiany sytuacji kiedy poprzednia się nudzi lub wymyka się spod kontroli wyobraźni, którą młoda dziewczyna ma dość płytką.
Przedstawienie postaci z różnych światów czyli dres i metalówa czy rodzice którzy pasują do siebie jak ogień i woda.
Jest kilka dobrych scen i kilka niepotrzebnych jak np nagość Szyca. Dlaczego? Bo widz nie będzie zwracał uwagi na to, że bohater nie wie jakim cudem znalazł się w tym domu tylko czekał aż znowu Borys zostanie pokazany w całości.
Jednakże źle się stało, że ta książka została zekranizowana. Jest to pozycja taka sama jak tysiące podobnych gdzie sfrustrowana życiem nastolatka wymyśla swój własny świat by uciec od problemów dnia codziennego. Możliwe że jest poniżana, bo w głowie tworzy bardzo silne postacie jakby w obronie przed światem zewnętrznym.
I jeszcze jedno. Mimo bezsensowności zarówno książki jak i filmu Borys Szyc zagrał genialnie!