Wróg doskonały

Troszkę nierówny. Momentami intrygujący i tajemniczy. Obejrzałam przede wszystkim dla Tomasza Kota i cieszy mnie rozwój jego kariery.

Kolejny film o świrze dla świrów bo nie wiem kto się może zachwycać takim filmem, filmów o takiej tematyce było już multum i ciężko jest wymyślić coś nowego i świeżego, ten jest wyjątkowo męczący, przewidywalny i mało porywający i co tu dużo gadać w większości przegadany, nie wiem może miałerm gorszy dzień ale...

I nie chodzi tylko o wzrost, bo jego gra naprawdę hipnotyzuje. W Bogach, Zimnej Wojnie, czy nawet w przeciętnym „Żyć nie umierać” człowiek czeka czeka na kolejne sceny z jego udziałem. Teraz Wróg Doskonały i efekt ten sam. Choć tu akurat grzechem byłoby powiedzieć, że czekamy na sceny z udziałem Tomka Kota, nie...

... moim zdaniem to dobry film. Wciągnął mnie i trzymał w napięciu do końca. Zdaję sobie sprawę że motyw jest oklepany, a angielski pana Kota jest delikatnie mówiąc nie najwyższych lotów. Jednak ta historia wydała mi się ciekawa i nie żałuję że poświęciłem jej półtorej godziny. Aktorstwo Tomasza Kota to przeciwieństwo...

jak się rozleje w najmniej spodziewanym momencie to się dzieje nieciekawie. Bohater skrojony przez Kota bardzo dobrze ten beton sobie wylewał, aż do samego końca, by można było dowiedzieć się co tak naprawdę się stało. Ciekawy scenariusz, dobre kreacje aktorskie, ogląda się z przyjemnością. Warto.