Peter Fonda to jedna z legend Hollywood, która po swym najbardziej znanym filmie EASY RIDER wręcz błyskawicznie roztrwoniła własny potencjał, a swą karierę sprowadziła na manowce.

WYŚCIG Z DIABŁEM jest doskonałym przykładem nie tylko złego kierunku kariery znanego aktora ale też dowodem na to jak nie należy realziwoać filmów grozy.
Jedyne co w tym filmie jest dobre to mroczne napisy początrkowe zwiastujące świetny film (co sie nie spełnia) oraz świetnie zrealizowane sekwencje pościgó samochodwych oraz wyścigów motorów. TYch pościgowych scen może nie ma tu aż tak wiele, ale od strony technicznej wypadają one wręcz imponująco. Można śmiało stwierdzić, że wielu współczesnych filmowców by się dziś ich nie powstydziło!
Wymienione przeze mnie argumenty to jedyne jasne punkty tego dzieła i jedyne pozytwyne przesłanki jakie mogą zachęcić do sięgnięcia po ten film.

WYŚCIG Z DIABŁEM to bowiem pokraczne połączenie kina drogi z niemal zupełnie pozbawionym emocji i schematycznym kinie grozy.
Brak tu jakiś fabularnych zaskocvzeń. Brak jest też suspensu i atmosfery. Trudno uwierzyć, iz w latach 70-ych (dekadzie tak owocnej dla horroru) mógł powstać tak marny film.
Obraz Jacka Staretta dobijają banalne dialogi, kiepsko i powierzchownie nakreślone sylwyetki głównych postaci dramatu. Bohaterowie filmu są tak bezbarwni, że aż nudni.
WYŚCIG Z DIABŁERM to przewidywane, śmiertelnie nudne i wtórne kino.
Dzieło to ostateczniue dobija kiepska gra aktorów z Peterem Fondą (przykro to mówić) na czele.

WArto ten film pominąć.