Wanda Borejko jest młodą Nowozelandką polskiego pochodzenia, która przyjeżdża do Poznania wziąć udział w konkursie skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego. Niestety, jej występ nie znajduje uznania jurorów, w związku z czym rozżalona dziewczyna wsiada do swojej toyoty i mknie z powrotem ku granicy. W czasie kontroli paszportowej okazuje się jednak, że zostawiła dokumenty w hotelu. Postanawia więc zamieszkać w pobliskim schronisku turystycznym, dopóki paszport nie zostanie dostarczony na granicę. Przedłużające się oczekiwanie umila Wandzie adorujący ją porucznik WOP-u. Dziewczyna zaczyna też bliżej poznawać okolicę. Zawiera znajomość z pełną temperamentu Grażyną, a także trafia na ślad swojego ojca, który po brawurowej ucieczce z oflagu walczył w RAF-ie, ożenił się i po wojnie wyemigrował do Nowej Zelandii. Po kilku latach wrócił niby na chwilę do Polski i wszelki słuch o nim zaginął. Teraz zaintrygowana Wanda postanawia go odnaleźć.

Wanda przybywa do Poznania z Nowej Zelandii, celem udziału w konkursie skrzypcowym im. Wieniawskiego. Występ jest nieudany, Wanda postanawia jechać do Rzymu. Na granicy okazuje się, że jej paszport został w recepcji hotelu. W oczekiwaniu na dostarczenie dokumentu zwiedza okolicę. W pobliskim miasteczku mieści się muzeum martyrologii. Odnajduje tam wzmiankę o swoim ojcu, lotniku RAF-u. Z pomocą poznanej Grażyny próbuje odnaleźć ślady ojca, którego nie widziała od ponad dwudziestu lat.