Nie podejmuje sie wyjasniania sensu tego filmu, bo podobnie jak wielu innych ludzi nie moge powiedziec bym go w 100% zrozumial (choc mam pewne teorie), ale w "Zagubionej Autostradzie" zachwycil mnie przede wszystkim niesamowity klimat, budowany przede wszystkim przez swietna muzyke, odpowiedni sposob naglasniania kwestii wypowiadanych przez aktorow oraz gre swiatla i cienia. Ten film nie mial byc z zalozenia filmem grozy, a jednak wielu tworcow wspolczesnych horrorow i thrillerow pod wzgledem umiejetnosci stworzenia przerazajacego klimatu nie dorasta do piet Lynchowi. Tworcy filmow grozy powinii sie z tego filmu uczyci jak z podrecznika. Tak niesamowitego klimatu jeszcze w zadnym chyba filmie nie widzialem. Dlatego tez pozwalam sobie na wystawienie oceny 10/10 mimo ze byc moze nie nalezy oceniac czegos co sie nie w pelni zrozumialo (niech bedzie, ze jest to ocena za sam klimat filmu, a nie za caloksztalt).