„Dlaczego do PZPR należało blisko 3 miliony Polaków?” Część ludzi po prostu wierzyła w utopię socjalizmu, stąd hasła które wyznawali, były świadectwem ich wiary. Niestety wiary głupiej, bo kiedy PRL chylił się ku upadkowi, samodurstwo partyjniaków nie miało granic. W PZPRowskiej armii gro ludzi znalazło się pewnie wyłącznie z czystego pragmatyzmu. Zwabiły ich profity i doraźne korzyści. Część mainstreamowców zapisała się też z braku laku, a część na przekór aby infiltrować partię. Ilu z nich się zeświniło, a ilu z nich uchroniło się przed wchłonięciem? Są pewnie i tacy, których los zmusił do bycia czerwonym. Konieczność wyjazdu za granicę, szansa na lepsze życie w Szwecji. Tak przecież zrobiła Halina Jańczakowa dla Mundka w serialu „Dom”. Myślę, że nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie reżysera. Myślę, że tych odpowiedzi jest właśnie 3 miliony, tyle ilu było ludzi zapisanych do partii.

Film „Zbudowaliśmy socjalizm” jest bez zarzutu, w przeciwieństwie do ostatniego dokumentu Trzosa-Rastawieckiego - „Ballada o prawdziwym kłamstwie”. Sposób narracji jest typowo kronikarski. Ogranicza się do zestawienia fragmentów kronik PFK, materiałów archiwalnych, zdjęć operacyjnych. Nie ma w nim niepotrzebnego rezonowania, tak jak to było w „Balladzie...”, gdzie Fronczewski z przekąsem i ironią demaskował sukcesy Polski Ludowej i zasługi wielkich wodzów byłego ustroju. Reżyser dał widzowi margines wolności, by do wniosków doszedł sam i tak według mnie powinno się robić dokumenty. Głównym atutem filmu są materiały archiwalne bardzo sprawnie zestawione i zmontowane w całość.