Film ukazuje barwną postać poety, ale także pisarza, reżysera i społecznika – Zdzisława Jaskuły.

W latach siedemdziesiątych został on obwołany „cudownym dzieckiem” polskiej poezji. W tym samym czasie pośredniczył w pomocy udzielanej robotnikom i ich rodzinom. W jego mieszkaniu przy ulicy Wschodniej w Łodzi odbywały się potajemne spotkania artystów oraz niezapomniane imprezy kulturalne. Jego niezależność i wichrzycielski charakter nie podobały się władzy. Przez wiele lat miał zakaz pracy i publikowania tekstów, był nękany anonimowymi telefonami i listami od „przedstawicieli klasy robotniczej” oraz innych „życzliwych”. Został relegowany z 5. roku Uniwersytetu Łódzkiego. Był inwigilowany jawnie i skrycie. Po 1989 roku Zdzisław Jaskuła stał się legendą, szacownym reżyserem, a także dyrektorem dwóch łódzkich teatrów.

Tylko ulica Wschodnia pozostała taka sama – z małymi prywatnymi sklepikami, ciemnymi interesami, nielegalną sprzedażą alkoholu, a przy tym z jedną z najciekawszych w Polsce galerii artystycznych.