Obejrzawszy film, bez wcześniejszego przeczytania opisu, nijak nie można zrozumieć fabuły filmu. Można odnieść wrażenie, że cały film wygląda niczym senne majaki.
Oglądając go miałem wrażenie jakby bohater ciągle zataczał się w kółko - ma on dotrzeć do Zielonego Rycerza, jednak po drodze stale natrafia na jakieś dziwactwa, które wprowadzają zamęt fabularny. Sam film zdaje się zmuszać widza do szukania w tych osobliwościach ukrytego znaczenia (np. co miały sobą reprezentować nagie żeńskie giganty, które wyszły z mgły albo jaka byłą rola ten ślepej staruszki w opustoszałym pałacu, do którego główny bohater wszedł będąc głodnym i wyczerpanym?).
Gra aktorska sprawiała wrażenie, jakby wszystkie postacie były obłąkane i zmęczone życiem - szczególnie postać Króla Artura. Mimo prawie dwóch godzin filmu nikogo tak naprawdę nie poznajemy - postacie pojawiają się i znikają w zależności od sceny, a niektórzy uważają, że te same postacie podlegają stałej metamorfozie (w ujęciu biologicznym - postać pojawia się ponownie w ciele innej osoby). Główny bohater, Gawain, nawet nie dopytuje się o to, kim są postacie, które spotyka podczas całej swej podróży. On sam, zdaje się być wiecznie zagubiony i niepewny siebie, przez co trudno jest nam się z nim utożsamić, zaś Zielony Rycerz, mimo przepięknego designu, nie ma wiele do powiedzenia - jedyne co robi to czeka, stoi i stale mówi, że trzeba dopełnić warunków zawartej z nim umowy. Nie wiadomo również kim były te kobiety z Cytadeli, które napisały list mówiący, o "grze" jaką trzeba stoczyć z Zielonym Rycerzem - czy wśród nich była matka Gawaina (jeden z klientów karczmy nazwał siostrę Króla Artura wiedźmą)?
Film miejscami dłuży się bowiem, prawie nie ma w nim akcji. Nie tam pojedynków czy pościgów, więc resztę czasu film próbuje nam zrekompensować specyficznymi dialogami oraz olbrzymią ekspozycją świata, którego tak naprawdę nie jesteśmy w stanie zrozumieć ani dokładnie poznać.
Pochwalam kostiumy i średniowieczny nastrój tego filmu (kanał "Na Gałęzi" nazwał ten film "Wiedźminem wyreżyserowanym przez Kubricka"), ale raczej bym go nie polecił. Nie jest to film dla tych, którzy chcieliby miło spędzić czas w kinie, tylko dla osób szukających w filmie jakiś abstrakcyjnych i głęboko zakorzenionych przekazów. Ja nie zdołałem ich zrozumieć przez co oglądanie filmu zaczynało być dla mnie męczące.
Co Wy o tym uważacie?