Uderzające jest to jak bohater potrafi delikatnie i wrażliwie kochać swoją nową dziewczynę, a zarazem, gdy tylko usłyszy głos swojej przyjaciółki wódki biegnie za nim jak pszczoła za miodem. Niestety tak wygląda alkoholizm,ludzie wpadają jak muchy,czasami potrafią być jeszcze normalni( w przebłyskach szczęśliwości i chwilowego spokoju, co niestety nie trwa zbyt długo) I Cage i Shue w swych rolach byli więźniami. On - alkoholu, ona - prostytucji. Najgorsze jest to, że nikt nie chciał zmian. Smutne, ale prawdziwe. Takie pogodzenie się, poddanie, rezygnacja. Cage'a kojarze z filmów akcji i to, że dostał oscara mnie zdziwiło. Jednak ta rola to coś innego niz tamto "kino". To opowieść o nieszczęliwych ludziach, destrukcyjnym nałogu - polecam przede wszystkim osobom mającym problem z etanolem, a takze wszystkim innym.