W warszawskim kinie Rejs, którego ojcem chrzestnym jest Marek Piwowski, odbył się w piątek pierwszy pokaz jego najnowszego filmu "Oskar". Powstał według książki "Oskar i pani Róża" Erica-Emmanuela Schmitta. Pierwsza publiczna projekcja filmu wyprodukowanego przez Endemol-Neovision i Program 1 TVP będzie miała miejsce podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Obraz opowiada o śmiertelnie chorym na raka krwi dziesięcioletnim Oskarze, który zaprzyjaźnia się z odwiedzającą go w szpitalu wolontariuszką, panią Różą. Podsuwa ona chłopcu pomysł, by każdy dzień traktował jak kolejnych 10 lat swojego życia, a trudne problemy rozstrzygał, pisząc listy do Pana Boga.
W ten sposób Oskar przeżył przyspieszone dojrzewanie: miłość do Niebieskiej, narzeczeństwo, małżeństwo, rozstanie... Oskar umiera nie jak dziecko, lecz dojrzały, spełniony mężczyzna. A i pani Róża dzięki niemu zacznie się zastanawiać, czy Bóg, którego wymyśliła na pocieszenie dziecka, nie istnieje naprawdę.
- To niezwykle interesujące pochylić się nad młodymi istotami, które w ekstremalnym położeniu zadają sobie pytania: po co się znaleźli na tej planecie, jaki to ma sens i co będzie po drugiej stronie? - mówi reżyser. - Te zjawiska wydają się zajmować ludzi o wiele bardziej, niż się to wydaje decydentom od emisji w mediach. Zaciekawiło mnie też, że agnostyk Eric-Emmanuel Schmitt zaczął mówić o Bogu.
Piękne, proste zdjęcia Jacka Bławuta ukazywały wykonawców głównie w zbliżeniach: rewelacyjnego dziesięciolatka Maćka Matulkę (Oskar), o trzy lata młodszą Olę Czarnecką (Niebieska). Panią Różę kreowała Agnieszka Mandat, Doktora - Aleksander Machalica.
Reżyser zamierzał zrobić pełnometrażowy film kinowy, jednak licencję wykupili już Amerykanie, zaangażowali nawet Whoopi Goldberg do roli Róży. Godzinny film telewizyjny pomija niektóre z wątków książki, ale i tak największym twardzielom wyciska łzy z oczu.
Obraz opowiada o śmiertelnie chorym na raka krwi dziesięcioletnim Oskarze, który zaprzyjaźnia się z odwiedzającą go w szpitalu wolontariuszką, panią Różą. Podsuwa ona chłopcu pomysł, by każdy dzień traktował jak kolejnych 10 lat swojego życia, a trudne problemy rozstrzygał, pisząc listy do Pana Boga.
W ten sposób Oskar przeżył przyspieszone dojrzewanie: miłość do Niebieskiej, narzeczeństwo, małżeństwo, rozstanie... Oskar umiera nie jak dziecko, lecz dojrzały, spełniony mężczyzna. A i pani Róża dzięki niemu zacznie się zastanawiać, czy Bóg, którego wymyśliła na pocieszenie dziecka, nie istnieje naprawdę.
- To niezwykle interesujące pochylić się nad młodymi istotami, które w ekstremalnym położeniu zadają sobie pytania: po co się znaleźli na tej planecie, jaki to ma sens i co będzie po drugiej stronie? - mówi reżyser. - Te zjawiska wydają się zajmować ludzi o wiele bardziej, niż się to wydaje decydentom od emisji w mediach. Zaciekawiło mnie też, że agnostyk Eric-Emmanuel Schmitt zaczął mówić o Bogu.
Piękne, proste zdjęcia Jacka Bławuta ukazywały wykonawców głównie w zbliżeniach: rewelacyjnego dziesięciolatka Maćka Matulkę (Oskar), o trzy lata młodszą Olę Czarnecką (Niebieska). Panią Różę kreowała Agnieszka Mandat, Doktora - Aleksander Machalica.
Reżyser zamierzał zrobić pełnometrażowy film kinowy, jednak licencję wykupili już Amerykanie, zaangażowali nawet Whoopi Goldberg do roli Róży. Godzinny film telewizyjny pomija niektóre z wątków książki, ale i tak największym twardzielom wyciska łzy z oczu.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
