Weszłam do jednego wątku i natrafiłam na jedną z najtrafniejszych opinii na temat Alana Rickmana, jakie było mi dane przeczytać. Wybrałam najlepsze fragmenty. Autorka: ELINORS:


"[...] nie uważam, aby był on na tyle wspaniałym aktorem, żeby zajmować jakieś najwyższe miejsca w top listach. Jest to aktor specyficzny i dla specyficznego grona odbiorców. Ktoś kiedyś powiedział, że Alan jest zbyt inteligentny, aby być aktorem. Jest w tym ziarno prawdy. Alan nie posiada naturalnego talentu, tej "bożej iskry", która stanowi o genialności i kunszcie aktora. Wypracował wszystko solidną pracą oraz inteligencją. Ta inteligencja go prowadzi. Obrał konkretną drogę w swej karierze i konsekwentnie ją realizuje. Jest w tym znakomity. Można rzecz, iż znalazł swoją "niszę". Dobór ról i filmów w większości nie jest przypadkowy i zawsze podkreśla to, co stanowi o uwielbieniu dla niego (np. "uszlachetnianie" złych charakterów, decyzyjne role drugoplanowe). Jest jak zręczny polityk, który wie, że jeśli ma przetrwać, musi posiadać swój stały elektorat. I Alan taki elektorat posiada. Z pewnością nie jest, a przynajmniej kiedyś nie było, mu łatwo przetrwać wśród bardziej wszechstronnych kolegów. Aksamitny głos, który w mikrofonie powala na łopatki, w rzeczywistości jest mało wyraźny i sprawia ogromne kłopoty na scenie teatru czy po prostu w życiu codziennym. Z pewnością należy mu się ogromny szacunek, że pokonał wszelkie trudności, kompleksy i zdobył swoją renomę. Zasłużył na to, co ma. Ale nie jest geniuszem aktorstwa, co równocześnie wcale nie odejmuje mu uroku ani zasłużonych nagród za kilka ról.

[...] Nic innego nie przyciąga do niego rzeszy fanek, jak właśnie ten typ "bydlaka", którego nie można nie kochać. To jeden z tych aspektów uwielbienia stałego elektoratu Alana. On robi to zawsze z takimi postaciami. Chociażby gadał inaczej, to i tak to robi. Taką obrał drogę, która przynosi stały i pewny dochód. [...] Jeżeli ktoś nie łapie się na jego styl bycia, [...] to szybko wyłapuje, że "wielki idol" geniuszem nie jest. I jest to słuszna obserwacja. Alan to aktor dla konkretnej grupy odbiorców.

[...]

Mnie zawsze fascynowało w Alanie perfekcyjne wyuczenie tego stylu bycia, o którym wcześniej mówiłam. To pomaga mu jakby utrzymać się na powierzchni. Cechą znakomitego aktora jest wszechstronność, ale mały procent widzów lubi takich aktorów. [...] Z Alanem jest inaczej, bo nie jest wszechstronny. On to wie i zdaje się, że nad tym ubolewa. Zagrał, owszem, w różnych produkcjach... i komediach, i dramatach... ale to nie uczyniło go wszechstronnym. Dlatego, że taki zwyczajnie nie jest. Ma swoją manierę, którą obsesyjnie przerzuca na każdą graną przez siebie postać, niezależnie z jakiej beczki ona jest. Dlatego niektórym widzom może wydać się monotonny, nudny, taki sam. Za to ta cecha jest zapamiętywalna. Nawet jeśli ktoś nie zna go z nazwiska, od razu jednak kojarzy, że "ten facet już gdzieś grał". Ci, co złapali haczyk, pozostają w fascynacji już na zawsze. Na takich widzów Alan liczy, chociaż zapewne chciałby więcej i inaczej. I uważam, że z wiekiem idzie mu coraz lepiej. Ostatnie jego filmy są bardziej swobodne w grze, bardziej wyluzowane. Coś, jakby powoli dorastał do tego zawodu, który w pewnym sensie obrał przypadkiem. To, co osobiście, subiektywnie odnotowałam odnośnie jego grania, to brak "oddania się" kamerze. Czyli to, co robią najlepsi, którzy w pewnym sensie są pasjonatami, świrami itp. charakterami. Alan gra zachowawczo i bardzo "technicznie". Ładnie się to komponuje z jego manierą i fani tejże zawsze są zadowoleni. Ale bystre oko powinno wyłapać, że jest jakiś dysonans. Alan często maskuje to teatralizmem. Ten dysonans czasem i do mnie dociera. :)

Ale jest lepiej, jak mówię i mam nadzieję, że będzie jeszcze lepiej. Zawsze uważałam, że Alan, dzięki swojej inteligencji, wcale nie musi być aktorem. Mógłby zakończyć dziś karierę i robić setki innych rzeczy. Ale fajnie, że wciąż gra, bo wygląda na to, że powolny okres starzenia się przynosi mu potrzebny dystans, spokój rodzaju "już nic nie muszę". I to właśnie odnotowuję w jego ostatnich dokonaniach. Nie jest to także typ osoby, z którą chciałabym żyć (tak, wiem, niektórzy już pewnie rozdziawili gęby ze zdziwienia). Z moich niegdysiejszych obserwacji wynika, że to piekielnie trudny charakter i nie jest to osoba, którą się spotyka w kafejce, i po godzinie rozmowy staje się bratnią duszą. To przyciąga z wiadomych powodów, ale nie jest fajne w życiu codziennym. Być może właśnie dlatego Rima... niektórzy właśnie się temu dziwią... ale być może właśnie ona i jej charakter to jedyne zestawienie, które jest w stanie 'być' z Alanem. To tak na marginesie. ;)"

http://www.filmweb.pl/person/Alan+Rickman-89/discussion/Nie+rozumiem+za+co+go+ta k+uwielbiacie...-2244955?page=2


Dziękuję, Elinors. Pięknymi słowy opisałaś moje własne odczucia. :)

Alan jest bardzo dobrym aktorem, ale nie zagra każdego. Pasuje do określonego typu ról - i koniec. Jak Sean Connery.