powrót do forum osoby Daft Punk 
Dawno nie słyszałem tak złego albumu. Don't it right się jedynie broni. Utwory brzmią jakby amatorzy nagrywali na autotune.
Po prostu jakoś negatywnie dotknęły mnie słowa "amatorzy" i "autotune". Syntezatory, Moogi, korgi towarzyszyły im we wszystkich płytach mówiąc o tej że brzmią jak przepuszczeni przez autotune amatorzy to jak przekreślać ich wcześniejszy dorobek płytowy. Ta płyta zachowała ich znak rozpoznawczy ale różni się od innych pod względem użytego sprzętu, jest głównie instrumentalna.
Archeolog tutaj! Jak na moje to nie jest żart, jeśli by tak się przyjrzeć całej twórczości Francuskich Robotów to każda płyta wyróżniała się od poprzedniej, zupełnie inne brzmienia były na Homework i później na Discovery czy Human After All (w szczególności tej ostatniej wymienionej. Daft Punk to przede wszystkim artyści którzy bawią się nurtami muzycznymi co pokazali w Random Access Memories, z ciężkiego surowego klimatu inspirowanym na twórczości Orwella w H.A.A do funkowej i luźnej wariacji w R.A.M.
Oczywiście są gusta i guściki, jednym się może podobać, drugim nie, nie potępiam za to, mi osobiście bardzo się podobała, choć trochę tęsknie za czymś w klimacie Discovery : )
Moim zdaniem Random Access Memories to bardzo ciekawy album, który łączy funk i elektronikę. Dla mnie bomba.
Dla mnie też. 5 lat temu miałem inne zdanie i nie wierzę, że narzekałem na takie kawałki muzyki jak Instant Crush czy lose yourself to dance. Trzeba dorosnąć do niektórych płyt ;)
