Fay Kanin 

Amerykańska scenarzystka i autorka sztuk teatralnych. Urodziła się w Nowym Jorku w roku 1917 jako Fay Mitchell.
Wyszła za mąż za Michaela Kanin w roku 1940. Jej mąż porzucił karierę grafika reklamowego i zaczął pisać. Kilka lat później Fay przeprowadziła się wraz z nim do Hollywood, gdzie w roku 1942 Michael otrzymał Oscara za scenariusz do filmu "Kobieta roku", który wypromował tandem Tracy-Hepburn.
Początkowo kariera Fay stała w miejscu. Jednak w roku 1942 wniosła swój wkład w powstanie historii "Blondie for Victory", jednego z niskobudżetowych seriali komediowych, by następnie wraz z mężem oraz Allenem Rivkinem napisać scenariusz do "Sunday Punch".
Miała swój mały epizod jako aktorka w roku 1947 w filmie "Podwójne życie", którego scenariusz napisał jej szwagier Garson Kanin i jego żona Ruth Gordon.
Kanin pracowała też na Broadway, gdzie w roku 1949 wystawiono jej "Goodbye My Fancy". Sztukę wyprodukował mąż Fay. Została ona potem przeniesiona na srebrny ekran przez Vincenta Shermana w roku 1951 z Joan Crawford i Robertem Young w rolach głównych.
Małżeństwo wróciło do Hollywood we wczesnych latach '50, gdzie kontynuowało karierę. Napisali wspólnie: "My Pal Gus", "Rapsodia", "Płeć przeciwna" i zdobyli nominację do Oskara za scenariusz do filmu "Prymus".
Michael Kanin przestał zajmować się pisaniem scenariuszy w późnych latach '60, ale Fay kontynuowała pracę samotnie, pisząc zwłaszcza na potrzeby telewizyjnych produkcji, takich jak "Heat of Anger". W roku 1974 napisała scenariusz do "Tell Me Where It Hurts", filmu, w którym występowała Maureen Stapleton jako kobieta, której nie wystarcza bycie dobrą matką i żoną. Ten scenariusz wygrał nagrodę Emmy. Następnego roku napisała scenariusz do "Hustling", który uczynił gwiazdę z Jill Clayburgh.
Kanin i Lillian Gallo, z którą wyprodukowała "Hustling", powołały przedsiębiorstwo produkcyjne w roku 1980, które stworzyło między innymi  "Fun and Games" z gwiazdą w osobie Valerie Harper.
Kanin napisała też "Heartsounds", historię kobiety która zmaga się z chorobą męża. Pisarka wróciła też na krótko w roku 1985 na Broadway z nominowanym do nagrody Tony musicalem "Grind".
Była prezesem stowarzyszenia Academy of Motion Picture Arts and Sciences do roku 1983, a później nadal pozostawała czynnym członkiem swojego środowiska. Jej syn Josh Kanin jest znanym montażystą filmowym.