Stoiczkow był prawdziwym gwiazdorem. Kapryśny, momentami kontrowersyjny, butny, narzekający na partnerów, ale jednocześnie genialny w swoich boiskowych poczynaniach. Za to właśnie kochali go kibice. W Bułgarii był Bogiem, nawet jak nie chciał udzielać wywiadów w ojczystym języku. Na jego cześć pewien rolnik nazwał swego osła, którego potem z resztą zastrzelił, kiedy drużyna narodowa przestała osiągać dobre wyniki. Stoiczkow miał fenomenalną lewą nogę, którą potrafił dokręcić piłkę w mistrzowski sposób, zwłaszcza z rzutów wolnych, od których był specjalistą. I pomyśleć, że wszystko mogłoby się inaczej potoczyć, gdyby tylko piłkarze Lecha lepiej wykonywali rzuty karne...