Ida Lupino 

Jej ojciec - Stanley Lupino - był sławnym brytyjskim aktorem. Oboje rodzice Idy występowali regularnie w londyńskim West Endzie, odpowiedniku Broadway'u w USA. Dziewczyna również interesowała się aktorstwem. Zaczęła uczęszczać do prestiżowej szkoły Royal Academy Of Dramatic Arts w Londynie. W 1933 roku towarzyszyła swojej matce, Connie Emerald w studio filmowym, gdzie ta miała próby do swego filmu. Ida miała wówczas 15 lat. W następnym roku opuściła Anglię i udała się do Hollywood. Jej pierwszym amerykańskim filmem był "Search for Beauty" nakręcony dla studia Paramount. W 1935 roku Ida zagrała w obrazie "Peter Ibbetson", w którym partnerowali jej Ann Harding i Gary Cooper. Produkcja nie odniosła dużego sukcesu w USA, ale w Europie była hitem.
W następnym roku Lupino zagrała w swym pierwszym musicalu "Anything Goes". Film okazał się przebojem. Ida miała wówczas 18 lat. Po nakręceniu komedii "Artystki i modelki", aktorka poprosiła o zwolnienie jej z Paramount, ponieważ przez dłuższy czas nie otrzymywała nowych propozycji filmowych. W następnym roku 21-letnia Ida grała dla Warner Bros. W 1943 roku zdobyła nagrodę krytyków Nowego Jorku dla najlepszej aktorki za rolę w "The Hard Way". W 1949 Ida postanowiła zająć się reżyserią. Jej debiutem był film "Never Fear". Nie został on zbyt dobrze oceniony, ale Idy to nie zniechęciło. W kolejnych latach wyreżyserowała pięć kolejnych filmów. Później postanowiła wykorzystać talent reżyserski w telewizji. Pisała także scenariusze. Jako aktorka filmowa Lupino zrobiła sobie przerwę od czasu produkcji "Gdy miasto śpi" z 1956 roku. Powróciła do filmu w 1969 roku. Po zmaganiach z telewizją i kinem w 1978 roku po raz ostatni wystąpiła w teatrze. Miała wówczas 60 lat i czuła, że jest już czas na emeryturę. W 1995 roku Ida miała wylew, który spowodował jej śmierć. Miała 77 lat.