Podobała mi się ta część z Tysonem ( moim ulubionym bokserem, w ogóle boks to najbardziej emocjonujący i mocarny sport po piłce, chociaż w ostatnich latach w wadze cieżkiej do jednej bramki się te pojedynki toczą, można by rzec podwójna ta bramka ). Mierzwiło mnie lekko, że mówili do siebie w 2 różnych językach, bo jednak nie ta swoboda dialogu, ale całkiem całkiem to wyszło. Wojewoda jak zawsze nasączył swój program momentami sztucznym popisywaniem i głupotą, ale nie mógł spyerdolić takiego ciekawego materiału jak życie Tysona, pełne wzlotów i upadków i ogólnie dobre to było bo po prostu szczere i prawdziwe. Też fajnie widzieć, że gościu ma dystans do siebie, chodzi mi o ten motyw z uchem hehe.