Michel Galabru urodził się 27 października 1924 roku w Safi w Maroko. Odkąd rozpoczął swoją karierę aktorską zagrał w około 190 filmach. W młodości marzył, żeby zostać zawodowym piłkarzem, jednak to teatr okazał się jego przeznaczeniem. Przeniósł się do Paryża i po dwóch latach przygotowań zdał egzamin wstępny do Conservatoire d'art dramatique. W 1950 roku dołączył do Comédie Française, a rok później Jean Devaivre zaproponował mu główną rolę w filmie "Ma femme, ma vache et moi". W 1957 roku opuścił Comédie Française i kontynuował swoją karierę na scenach bulwarów.

Jego kariera filmowa nabrała tempa w latach 60-tych. Najpierw była rola w głośnym filmie Yvesa Roberta "Wojna guzików", a następnie w "Żandarm z St. Tropez" w reżyserii Jean Girault. Zagrał tam adiutanta Jérôme Gerber, postać z którą utożsamiany jest do dzisiaj. Galabru wystąpił jeszcze w czterech filmach o przygodach żandarma: "Żandarm w Nowym Jorku", "Żandarm się żeni", "Żandarm na emeryturze" oraz "Żandarm i kosmici".
W czasie kręcenia pierwszego filmu z tej serii zapoznał się z odtwórcą głównej roli całej serii, Louisem de Funès, z którym przyjaźnił się przez wiele lat.

W 1972 roku Galabru zagrał w filmie "Dożywocie". Była to jego pierwsza rola w filmie niekomediowym. Dwa lata później za rolę w "Sędzia i zabójca" otrzymał swojego pierwszego Cezara. W 1978 roku powrócił jednak do rozśmieszania widzów w komedii "Klatka szaleńców", której kontynuacje można było zobaczyć jeszcze w roku 1980 i 1985. Wystąpił także w produkcji "Metro", za którą otrzymał nominację do Cezara.

 W ostatnich dwóch dekadach aktor, ze względu na zaawansowany wiek, zwolnił trochę tempo i zaczął rzadziej pokazywać się na ekranach kin. Zagrał między innymi w filmie "Uran" (kolejna nominacja do Cezara) oraz w "Asterix i Obelix kontra Cezar", "San Antonio", "Jeszcze dalej niż północ", "Mikołajek", "Trucizna". Jedno jest pewne- mimo ponad 90-ciu lat na karku Michel Galabru nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.