Ta aktorka jest niesamowita. Potrafi stać i patrzeć w kamerę ale robi to tak, że widać wielowymiarowy ładunek emocjonalny, które porusza do głębi. Trudno to opisać. Jej oczy i twarz są nieziemskie.
Widoć to w Grand Budapest Hotel (np. scena na karuzeli, lub w windzie) czy w Brooklyn (scena tuż przed jej wyjściem z potańcówki w rodzinnym mieście)
Mam nadzieję że dadzą jej szansę w jakiejś wielkiej produkcji i nagrodzą Oskarem - zasługuje.