mnie najbardziej podobał się w "Dilwale Dulhania Le Jayenge" - kilka scen uważam za świetne, z całkowitej powagi przechodzi bez problemu w śmiech, z nastroju refleksji w komediowy. Gdy nie zalewa się łzami na każdym kroku i nie drży jak osika (jak choćby w Veer- Zaara czy Gdyby jutra nie było), jest naprawdę dobry. Wszystkim niedowiarkom polecam seans "Źony dla zuchwałych". Tam jest moim zdaniem bardzo przekonujący i... w wielu scenach taki...męski ;)
Poza tym ma w sobie to coś, co przyciąga wszystkie fanki, niewielu jest takich, po obejrzeniu filmu z którym spora część widowni ma ochotę na jeszcze więcej i jeszcze...;)
Swoją drogą uważam, że jego życie mogłoby stać się kanwą niezwykłego filmu ;) Z nieśmiałego chłopca, który pierwszy raz w życiu odzywa się do młodej dziewczyny w wieku lat nastu - jego późniejszej żony poślubionej mimo wielkiej niechęci ze strony jej rodziców, później studenta zgarniającego nagrody dla najlepszego w sporcie i nauce w filmowego gwiazdora, w którym kochają się także pewne partnerki z planu, bożyszcza tłumów o sławie niesplamionej jakimkolwiek skandalem...
Sporo jak na jedną osobę