Swoją stylistyką "Sierpień" bardzo przypominał "Killer Joe". Nie byłem więc zdziwiony, że oba te
tytuły łączy nazwisko tego Pana, o czym nie wiedziałem przede seansem. Widać, że Lettsa
interesują tzw. sceny kuchenne i pranie najgorszych brudów. Może to nie ten kaliber co "Festen",
ale też o coś innego chodziło. Oba filmy nie są specjalnie trudne w odbiorze i nie silą się na
artystyczność, co ułatwia skupienie się na sferze emocjonalnej. A ta, w "Sierpniu" jest naprawdę
bardzo bogata i chwilami przejmująca. Nie obyło się co prawda bez kilku rozwodnionych wątków
jak np. ten z paleniem trawki, który co prawda jest sensowny, jednak wypada trochę zbyt
komicznie na tle reszty. Ale jest na pewno i tak o niebo mniej irracjonalnie niż w "Killer Joe".

Aktorsko wypada świetnie, zwłaszcza bezkonkurencyjnie genialny Chris Cooper, prawdziwa szara
eminencja filmu. Ale przyznać muszę, i to z niemałym zadowoleniem, że każdy dał z siebie maksa
i na próżno przeczesywać filmografię aktorów w poszukiwaniu lepszych ról. Świetne kino, gdzie
intensywność scenariusza całkowicie narzuca sposób kręcenia filmu. Oglądając oba miałem
wrażenie, że może też i reżyser ten sam :)