Recenzja filmu
Starość...
"Babunia" Lidii Bobrovej to film bez wątpienia piękny i liryczny, niosący ze sobą wyraźne, stosunkowo łatwe do odczytania przesłanie. Wykreowana przez Ninę Shubinę tytułowa postać błyskawicznie zyskuje sympatię widzów, a jej smutny los wzrusza nawet najtwardsze serca. Pomimo tych niewątpliwych zalet obrazowi Bobrovej wiele brakuje do z założenia abstrakcyjnego miana "filmu idealnego".
Na uwagę zasługuje godna podziwu gra aktorska. Właściwie wszystkie postacie są wykreowane w sposób niezwykle autentyczny. Widz nie ma wrażenia sztuczności, które potrafi z miejsca zabić nawet najbardziej błyskotliwy scenariusz. Kolejny plus to piękne rosyjskie krajobrazy. Od niektórych ujęć wprost nie można oderwać oczu. Interesujący jest również sposób uporządkowania fabuły filmu. Cała historia spięta jest w klamry wcześniejszego życia głównej bohaterki, jej śmierć jest jednocześnie powrotem do minionego szczęścia. Podczas oglądania widzowi towarzyszy piękna, nastrojowa i niezwykle melancholijna muzyka, a także przeróżne rosyjskie pieśni.
Na tym jednak zalety się kończą. Podstawową wadą „Babuni” są pojawiające się w niektórych momentach dłużyzny. Obfituje w nie zwłaszcza pierwsza połowa filmu. Pojawiają się sceny całkowicie nieistotne dla fabuły, które śmiało można by nie tyle usunąć, ile skrócić. Kolejny problem to muzyka. Choć, jak już pisałam, jest piękna i nastrojowa, w niektórych momentach zwyczajnie mi jej brakowało. Ten środek wyrazu został użyty bardzo oszczędnie.
Warto jednak przez chwilę zatrzymać się przy fabule "Babuni". Film opowiada historię starszej kobiety, która całe życie poświęciła swoim dzieciom i wnukom. Niestety na starość nie u wszystkich spotkała się z wdzięcznością. Przepełniona samymi ciepłymi uczuciami do dzieci i wnuków, tylko u jednego z nich mogła znaleźć opiekę. Film jest poruszającą opowieścią o bolesnej, przykrej starości, a także bezgranicznym wprost oddaniu rodzinie. Jego istotnym, choć odsuniętym na dalszy plan, elementem jest również niezwykle bogaty folklor rosyjski. Ludowość tej historii odczuwamy praktycznie przez cały film. Słyszymy stare przyśpiewki, widzimy tańce, podziwiamy malowniczą rosyjską wieś...
"Babunia" z wszelką pewnością nie jest lekką opowiastką czy komedią. Ten film nie nadaje się na poprawę nastroju. Nie należy się spodziewać nagłych, zaskakujących zwrotów akcji, a raczej scen skłaniających do głębszej refleksji. Z takim nastawieniem obejrzenie go z pewnością będzie przyjemnością.
Na uwagę zasługuje godna podziwu gra aktorska. Właściwie wszystkie postacie są wykreowane w sposób niezwykle autentyczny. Widz nie ma wrażenia sztuczności, które potrafi z miejsca zabić nawet najbardziej błyskotliwy scenariusz. Kolejny plus to piękne rosyjskie krajobrazy. Od niektórych ujęć wprost nie można oderwać oczu. Interesujący jest również sposób uporządkowania fabuły filmu. Cała historia spięta jest w klamry wcześniejszego życia głównej bohaterki, jej śmierć jest jednocześnie powrotem do minionego szczęścia. Podczas oglądania widzowi towarzyszy piękna, nastrojowa i niezwykle melancholijna muzyka, a także przeróżne rosyjskie pieśni.
Na tym jednak zalety się kończą. Podstawową wadą „Babuni” są pojawiające się w niektórych momentach dłużyzny. Obfituje w nie zwłaszcza pierwsza połowa filmu. Pojawiają się sceny całkowicie nieistotne dla fabuły, które śmiało można by nie tyle usunąć, ile skrócić. Kolejny problem to muzyka. Choć, jak już pisałam, jest piękna i nastrojowa, w niektórych momentach zwyczajnie mi jej brakowało. Ten środek wyrazu został użyty bardzo oszczędnie.
Warto jednak przez chwilę zatrzymać się przy fabule "Babuni". Film opowiada historię starszej kobiety, która całe życie poświęciła swoim dzieciom i wnukom. Niestety na starość nie u wszystkich spotkała się z wdzięcznością. Przepełniona samymi ciepłymi uczuciami do dzieci i wnuków, tylko u jednego z nich mogła znaleźć opiekę. Film jest poruszającą opowieścią o bolesnej, przykrej starości, a także bezgranicznym wprost oddaniu rodzinie. Jego istotnym, choć odsuniętym na dalszy plan, elementem jest również niezwykle bogaty folklor rosyjski. Ludowość tej historii odczuwamy praktycznie przez cały film. Słyszymy stare przyśpiewki, widzimy tańce, podziwiamy malowniczą rosyjską wieś...
"Babunia" z wszelką pewnością nie jest lekką opowiastką czy komedią. Ten film nie nadaje się na poprawę nastroju. Nie należy się spodziewać nagłych, zaskakujących zwrotów akcji, a raczej scen skłaniających do głębszej refleksji. Z takim nastawieniem obejrzenie go z pewnością będzie przyjemnością.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Recenzja Babunia (2003)
Magia BabusyiNie wiem, na czym polega fenomen kina rosyjskiego, ale zawsze widziałam w nim pewną osobliwą magię,... czytaj więcej
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
