Podczas Comic Con w 2015 roku na panelu AHS pojawiła się Jaimie Lee Curtis -aktorka, która zagrała wiele ról i ma niesamowity kunszt i warsztat. Na jedno z pytań odpowiedziała, że czasami jest tak, że aktor dostaje takie sobie propozycje, scenariusz nie jest zbyt dobrze napisany, ale ona i jej koledzy jako artyści starają się wyciągnąć z tego co się da, natomiast Ryan jest świetny bo potrafi tworzyć ciekawe niejednoznaczne postacie, a aktorom sprawia przyjemność granie ich. WEdług Curtis bohaterowie Murphy'iego są niejednoznaczni, mają trochę dobrych cech i trochę złych, nie są czarno-biali, są to naprawdę skomplikowane postacie.

Zastanawiałam się nad tym kiedy agenda i "zbytnia lewicowość" w serialu zaczęły mnie drażnić, popieranie surogacji dla gejów i in vitro dla lesbijek (które według mnie nie jest wcale neutralną sprawą ani jednoznacznie dobrą) zbyt dużo białych rasistów, potężny najazd na Kościół Katolicki w drugim sezonie itp. itd. Jednak sama mogę podać przykłady kiedy te postacie rzeczywiście były niejednoznaczne: kiedyś denerwowało mnie pokazywanie geja jako wielkiej ofiary najlepszego przyjaciela kobiety i romantycznego wrażliwe chłopca, który muchy by nie skrzywdził. Otóż AHS łamie te stereotypy i w pierwszym sezonie pojawiają się geje, którzy nie są kryształowi, zdradzają się, chcą ukraść dziecko Vivien, w ostatnim sezonie mamy geja, który nie miał nic przeciwko zabiciu żony, która była dla niego dobra i lesbijkę, która chciała doprowadzić swoją żonę do obłędu. Może jest dużo mieszanych postaci, ale ciągle przy tym wszystkim Murphy wpycha mi swoją agendę światopoglądową gdy tymczasem ja chciałabym zobaczyć jeszcze bardziej skomplikowane postacie i mieszane światopoglądy.

Skopiuję Wam kawałek mojej wypowiedzi o sense8 (zrobiony przez Lanę Wachowski ma jeszcze więcej w scenariuszu):
Otóż skoro twórcom zależy na pokazaniu różnorodności, powinni też pokazać różnorodność punktów widzenia ponieważ ona nie zamyka się tylko w dwóch grupach: drużyna białych: tolerancyjni liberałowie, którzy chcą wszystkim pozwolić na wszytko bo kochają świat i ludzi i nie boją się odważnych idei oraz drużyna czarnych: fundamentaliści religijni, którzy mają sztywne zasady, które chcą narzucić ludziom bo są bardzo źli.

Są chrześcijanie/republikanie/konserwatyści którzy z różnych powodów woleliby, żeby ich dziecko nie było transseksualistą. Choćby z tego powodu, żeby nie cierpiało i to nie z powodu społeczeństwa, ale samej natury transseksualizmu. Te osoby już w dość wczesnym wieku nie akceptują swojej biologicznej płci, a z oczywistych powodów nie przeprowadza się operacji u dzieci, czyli i tak część życia spędzają w niechcianym ciele. Nikt takiego losu nie chciałby dla swojego dziecka. Czy chcieliby, żeby pomogła terapia psychologiczna zamiast operacji? Oczywiście! Nie ma jednak takiej terapii, dlatego, aby zmniejszyć cierpienie stosuje się terapię hormonalną i operację zmiany płci. I nawet chrześcijańscy konserwatywni rodzice potrafią to zaakceptować (choć ze smutkiem) i zwracają się do swojego dziecka nowym wybranym przez nie imieniem. Nadal je kochają, nadal mu pomagają kiedy ma jakiekolwiek inne problemy i zapraszają na święta razem z partnerem bez względu na to jakiej jest płci i sami informują tego partnera o stanie zdrowia kiedy zdarzy się wypadek.

Ja natomiast chciałabym zobaczyć przełamanie stereotypów. Np. nawet w Polsce są geje, którzy są bardzo wierzący i znając stanowisko nauki, ciągle pozostają wierzący ich wiara jest żywa i wcale nie chcą zbaczać z tej ścieżki, są w parach stają się żyć miłością platoniczną, żeby nadal móc uczestniczyć w Sakramentach. Są rodzice osób transseksualnych również wierzący, SZANUJĄ to jak każe się do siebie zwracać ich dziecko, ale tęsknią za tym jakie kiedyś było, mieli syna a mają córkę niby wciąż mają dziecko ale tak jakby stracili kogoś do kogo się już przywiązali.

Nie wiem czy w AHS była chociaż jedna religijna osoba, która została pokazana jako porządny człowiek, jeśli tak to mi przypomnijcie.