Och, tak! Absolutnie się zgadzam. :) Do punkty b) dodam jeszcze motyw tego, że anioły są hermafrodytami.

Również byłam pod wrażeniem obrazu anioła, choć przez liczne produkcje (choćby Constantine) brakowało mi nieco lepszej wizualnie oprawy skrzydeł (nawet jeśli te uteatralnione skrzydła miały być tylko symbolem funkcji boskiego posłańca). Podobało mi się również, że nie zapomniano o elemecie ekstazy towarzyszącym podczas "spotkania". Często się o tym zapomina mówiąc o mistykach, bo to trochę niepoprawne politycznie ;)
Nieco drażni mnie fakt, że podczas "zespolenia" z prorokiem musiała być płonąca golina, zaś podczas zespolenia z mamą Pitt panie pozostały w ubraniach. Nie miałabym nic przeciwko żeby w obu przypadkach zainteresowani pozostali ubrani.

Na marginesie: oblicze Emmy było tak iście idealne - przerażające, hipnotyzujące i piękne, że absolutnie będę wracać do tych odcinków gdzie była najbardziej wyeksponowana, żeby się napatrzeć...