Dorzuć do tego jeszcze na siłę wpychaną inspiracje... Inspiracje to mało powiedziane... Zerżnięcie "smaczków" z tzw. incydentu na przełęczy Diatłowa, iiii... Mamy ideologiczno-logicznie scenariusz przypominający kolarz wyklejany przez troje dzieci z przedszkola, z tym problemem, że robiły go zdalnie... nie konsultując ze sobą co przyklejają i jaką mają powierzchnię kartki zagospodarować. Na szczęście klej, którego użyły był bardzo nietrwały, więc pani przedszkolanka, żeby naprawić pracę swoich pociech, uporządkowała ją jako tako i mniej więcej sensownie jeszcze raz poprzyklejała wycinanki dzieci na tą samą planszę.

Niestety żyjemy w czasach gdzie takie seriale-produkty tworzone są na porzadku dzienny... Niemal fabrycznie, manufakturowo... Jest ktoś, parę ktosiow narzucających bardzo luźny szkielet fabuły - zastrzegają sobie parę głównych wątków, które muszą być przedstawione w serialu. Potem jest grupa osób (wyrobników) odpowiedzialnych za stworzenie dokładnej treści scenariusza - z tym, że dzielą się kto ma jaki wątek/postaci tworzyć/opisywać. Często nie mają czasu zbytnio ze sobą tego konsultować, bo produkt musi być, deadline'y gonią. Ktoś nad nimi kto podpisze się imieniem i nazwiskiem cały ten burdel ogarnia do kupy (najczęściej jest to ten "ktoś, parę ktosiow" z początku procesu), żeby z grubsza się zgadzało. Taki model pracy na zamówienie najczęściej rodzi niepełnosprawne seriale pełne luk w ciągach przyczynowo-skutkowych, nielogicznościami w postępowaniu bohaterów, zbyt karykaturalnymi naciąganymi bardzo-zemocjonalizowanymi decyzjami bohaterów, pełne kalek i kserokopii z mało znanych historii lub innych seriali, i ostatecznie przesiąknięte ideologicznymi bzdurami, które są "na czasie" i się "sprzedadzą", bo jest "moda" i "trend"...