Czekałam na nowy sezon i bardzo fajnie spędziłam czas z tymi ośmioma odcinkami. Ostatnk- rewelacja i karuzela emocji ;)

Ale... Moja irytacja niektórymi bohaterami sięgnęła zenitu..

Berlin był jedną z moich ulubionych postaci. Zaczęło zgrzytać, gdy wdał się w "romans" z zakładniczka i opowiadał jej jakieś dziwne farmazony, ale to, co zrobili z jego postacią w tym sezonie... Miałam ochotę przewijać każda "jego" scenę. Jakiś nawiedzony poeta-malarz, który dostaje orgazmu nawet jedząc grejpfruta. Postać posputa w moich oczach na maksa...
Tokyo przechodzi już sama siebie. Ucieka z wyspy i rzuca Rio bo jej się nudzi. Za 3 dni już ma wyrzuty sumienia, bo nie odbiera telefonu od niego (a ten jak kretyn 3 dni rzuca się po wyspie i umiera z tęsknoty patrząc w słone fale oceanu). Potem organizuje akcję, w której naraża wszystkich z gangu, bo biednego Rio pewnie męczą w czasie przesłuchań. Później go kocha, później już nie, płacze gdy ja rzuca, a jednak gada, że sama go nigdy nie kochała. Później jednak znów palacze i kocha. Upija się w czasie największego napadu i łasi się do każdego obecnego w banku faceta, przy okazji robiąc zamęt w głowie niektórym. Dajcie spokój, niech ona w końcu zginie, bo jest mocno niezrównoważona.
I bardzo żal mi Nairobi, jedyna, która nie denerwowała mnie praktycznie niczym.
I ekstra nowa pani negocjatorka :)