Takie same odczucia. Serial trzymał profesor jego plan i jego kapitan. Reszta tłem. Sceny przygotowań jakie były wstawianie w trakcie odcinków wyglądały jak wycieczka w góry profesora z gimnazjalistami bo tak się zachowywali. Wątki romansu przewidywalne do bólu. Kilka postaci jak Arturo powinno odpaść w połowie pierwszego odcinka bo im dalej tym gorzej znosilem jego zachowanie. Nairobi też nadawała się do wszystkiego tylko nie do napadu na mennice. Ech....

A ja sądzę, że Nairobi była najlepsza. Konkretna, dokładna i trzymająca się planu.

Dla mnie świetny serial, emocje porównywalne z Prison Break. Mimo, że fabuła inna to liczba ciekawych postaci i historii stojących za nimi jest kapitalna. Mnie od razu kupiła Tokio- wygląda jak Natalie Portman z Leona Zawodowca :) Na początku myślałem, że przecież oklepana już fabuła napadu nie wystarczy na 13 odcinków i będzie nuda, a tu się okazało że 13 odcinków(Netflix) to dopiero połowa historii, a ja się nie mogę doczekać kontynuacji. PS. Dwie denerwujące rzeczy/osoby Arturo i śmiech Denvera :)

Mnie też na początku irytował śmiech Denvera, ale później polubiłam jego postać ;)

Śmiech Denvera jest nie do pod....robienia:D

Ja w życiu nie słyszałem bardziej irytującego śmiechu, aż mną dygotało na jego dźwięk xd

Helsinki i Oslo byli trochę tłem, ale moim zdaniem oni najlepiej nadawali się do napadu (razem z Moskwą). Nigdy nie kwestionowali poleceń, nie wymądrzali się, nie chcieli przejmować dowodzenia, nie marnowali czasu na bzdury. Prawdziwa wojskowa dyscyplina, której tak brakowało w przypadku Tokio, Rio, Denvera, a trochę też w przypadku Nairobi i Berlina.