Byli dla siebie stworzeni!I Henio wszystko spieprzył.

Nie był normalny... Ale i Anna nie była ostrożna, powinna wiedzieć, że nie może utrzymywać zbyt bliskich kontaktów z innymi mężczyznami bo prędzej czy później może to wzbudzić podejrzenia. Aczkolwiek była samotna... nie ma się co jej dziwić.

Dla mnie najbardziej absurdalnym oskarżeniem było,że utrzymywała bliskie kontakty z bratem.

Niby ktoś widział jak się całują, w dodatku dziecko, które urodziło się jako ostatnie... Dzisiaj można by było powiedzieć, że było owocem kazirodczego związku. Oczywiście nie uważam, że to była prawda ale mimo wszystko wszystkie dowody były absurdalne.

Myślę,że Anna nie była zdolna do tego żeby robić to z bratem.

Też tak myślę, pewnie się bała. Bo co, jeśli ktoś by ich nakrył, np sam Henryk?

Zresztą nie była chyba aż taka zdegenerowana.

I zapewne tak nie panikowała, wierzyła że się wszystko ułoży i jeszcze urodzi Henrykowi syna.

Też tak myślę.

No niestety, los zdecydował inaczej.

W "Kochanicach króla" było,że lubiła flirtować z Jerzym,ale na ile to prawda a na ile fikcja literacka nie wiadomo.

Nie dodało mojej wypowiedzi :(
Anna była zadziorna i lubiła się z Jerzym droczyć, ale na pewno nie romansowała z nim.

Jestme jednak zdania, że nigdy nic nie wiadomo.
Wiadomo, że własny brat by jej nie wydał w takich okolicznościach, bo sma straciłby głowę, więc był jedyną osobą godną zaufania. ;p a sytuacja - 1 córka i 3 poronienia, była dosadne mówiąc TRAGICZNA.
W Kochanicach namiętności bratu i siostrze mogła pozazdrościć niejedna 'normalna' para ;p

No tak, w Kochanicach wiele ich łączyło :)

Tylko ciekawe czy była to miłość braterska czy zauroczenie sobą.Chociaż mi się wydaję,że tak jak pisałaś lubili się ze sobą drażnić.

W "Kochanicach" to była namiętność, ale uważam, ze z prawdą nie miało to wiele wspólnego ;) Gregory po prostu wykorzystała wątek rzekomego romansu Anny z Jerzym dla celów literackich, to zdecydowanie urozmaiciło fabułę :)

Ja muszę się zgodzić z Qdom - nigdy nic nie wiadomo. Ale jednak za dużo było w całym procesie niedomówień, przypuszczeń, a zbyt mało dowodów. Nie wydaje mi się, żeby Anna była zdolna do kazirodztwa, ale z drugiej strony - tak jak Qdom napisala, Jerzy był jej bratem i nie wydałby jej.
Z innej znowu strony - Anna potrzebowałaby kogoś kto pomógłby jej zaaranżować 'seks spotkania' - tak jak Katarzyna Howard potrzebowała Jane Rochford aby wysyłała informacji kochankowi oraz stania 'na warcie' podczas samego spotkania. Anna natomiast nie miała wspólniczki, a wiadomo że Królowa nigdy nie była sama - więc kiedy miała popełnić te liczne cudzołóstwa i kazirodztwo? Na pewno Anna i Jerzy mieli dobry kontakt jako rodzeństwo, i to niestety zostało przeciwko nim wykorzystane. Aha i zapomniałam dodac - w tamtych czasach wiele było przypadków gdy brat i siostra czuli do siebie więcej niz tylko braterskie uczucia, więc nie jest zupełnie niemożliwe że Anna i Jerzy czuli coś do siebie. Ale raczej wydaje mi się że gdyby rzeczywiście popełnili kazirodztwo, byłoby więcej dowodów, a dowody na procesie były oparte o jedno zdanie : 'Jerzy raz bardzo długo przebywał w komnacie królowej'.

I smaczku dodaje fakt, że Jerzy w ogóle nie spał ze swoją żoną.
Ale nie rozumiem - z jednej strony, że gej a z drugiej, że spał z własną siostrą. Czy to może się łączyć?;p

Tak, mógłby być bi :P
Z Jane nie spał bo czuł do niej niechęć, a nie dlatego, że był gejem. Z pewnością miał wiele kochanek i w niczym mu nie przeszkadzała miłość do Marka ;)

Na pewno z tego względu, że w tamtych czasach rodzeństwa bardzo często nie wychowywały się czy kształciły razem, mogło ich coś łączyć. Często spotykali się rzadko więc gdy zobaczyli się jako dorośli ludzie coś mogło zaiskrzyć ;) Mimo to nie chce mi się wierzyć w romans Anny z Jerzym. Sądzę, że gdyby zdecydowała się na romans z kimś to byłby to właśnie może Smeaton (choć Anna wiedziałą, że kocha go Jerzy), ale nie jej własny brat. Nawet jeżeli była między nimi jakiegoś rodzaju chemia ;)

Anna i Maria bardzo kochały Jerzego ale jak brata.Anna może się tam trochę z nim droczyła,co mogło wyglądać jak flirt ale nic poza tym.Seks z bratem?Nie myślę,że to by było wynaturzenie.Anna była wyrachowana ale nie chora.

Dokładnie. To był wielki grzech.

Zgadzam się. A teoria o homoseksualizmie Jerzego została wysunięta przez Rethę Warnicke, autorkę biografii Anny Boleyn. W tej biografii pisarka zasugerowała,że wszyscy mężczyzźni uśmierceni w procesie (a więc Norris, Brereton, Smeaton, Boleyn i Weston) byli gejami. Wielu historyków dzisiaj nie zgadza się z tą teorią, bo istnieje wiele dowodów na to, że jednak ci mężczyźni byli hetero.
O Jerzym krążyły plotki że jest kobieciarzem, że 'rozdziewiczał dziewice' itp. a więc to się kłóci z wizerunkiem geja, chyba że był bi. Na jakiej podstawie Warnicke wysunęła teorię że Jerzy był gejem? Otóż miał swój modlitwenik (jak każdy wtedy) w którym został podpisany 'ta książka jest moja, Jerzy Boleyn'. Ten modlitwenik pożyczył Smeatonowi, i Smeaton też się podpisał. Według Warnicke, to świadczyło o homoseksualnej więzi pomiędzy nimi. No, ale zapomniala chyba że Jerzy ten modlitewnik pożyczył też poecie Wyattowi, a więc według tej teorii Wyatt też musiałby być gejem, a nie był, bo wciąż kochał się w jakiejś dziewczynie ;)
Małżeństwo jane i Jerzego było nieszczęśliwe, ale istnieje kilka dowodów że poprzez stulecia ich związek został zniszczony przez plotki, a w rzeczywistości byli normalnym małżeństwem :)

Z pewnością Jerzego i Marka łączyła miłość. A z Wyattem się bardzo Jerzy przyjaźnił. Wątpie natomiast żeby Wyatt był na tyle zdegenerowany, żeby sypiać z Anną i z jej bratem :P

O nie!to już by była patologia!

No właśnie, wyobrażacie sobie to? Maria Boleyn miała romans z królem, którego żoną została jej siostra Anna. Wcześniej Anna była z Wyattem, który również kręciłby z jej bratem Jerzym, którego miłość łączyła ze Smeatonem, który został oskarżony wraz z Jerzym za utrzymywanie kontaktów seksualnych z Anną. Normalnie koło :)
I do tego być może można by dodać Franciszka I, który sypiał z Marią a możliwe, że również z Anną.

Normalnie jak "Moda na sukces".

No dokładnie :) Ale to już byłaby przeginka ;) Na pewno Wyatta i Jerzego łączyła tylko przyjaźń. Gdzieś kiedyś natknęłam się na artykuł, w którym pisało, że gdy Anna zaczęła mieć już problemy z królem, to zdenerwowany Jerzy stwierdził, że gdyby wybrała Wyatta wiedliby teraz spokojne życie.

Szkoda,że Annie nie wyszło z Percym bo podobno naprawdę się kochali.

Kochali się, ale przez Wolseya nie mogli być razem i później się za to na nim mściła. A biedny Percy zemdlał, gdy na jej procesie miał powiedzieć: "winna". Słaby psychicznie był i dalej w niej zakochany, a ona też cierpiała z powodu tej miłości. Ale Wyatta też kochała, tylko że on w przeciwieństwie do Percyego i Henryka miał bardzo wielką wadę - nie miał odpowiedniej pozycji. Gdyby nie to, myślę, że Anna nawet nie szukałaby innego tylko byłaby z nim. I pewnie nie byłby to najgorszy wybór. Wyatt baaardzo Annę kochał, była jego największą miłością.

Wyatt i Percy ją kochali.A którego bardziej kochała ona?

Ciężko powiedzieć. Szczególnie, że nie wiemy nic o jej życiu na dworze królowej Klaudii i o tym, czy tam z kimś była. A jeżeli mówimy o tym co było później... Najpierw był Wyatt więc możemy powiedzieć, że był jej pierwszą miłością. Jak był z nią w Hever to nie liczyło się kim jest, ile ma pieniędzy... Myślę, że to było czyste. Później odprawiła go, bo zamieszkała na dworze i poznała Percyego, ale nawet gdy była żoną Henryka lubiła spędzać czas z Thomasem i drażniła się z nim bo wiedziała, że dalej ją kocha. Percy... Pewnie go kochała ale to już zapewne był związek, w którym też brał udział rozum. W końcu wychodząc za niego za mąż zostałaby hrabiną, ustawiłaby siebie i całą swoją rodzinę, szczególnie, że rodzina niezbyt się nią interesowała, gdy Maria miała rodzić królowi dzieci.

Ale Percyego nazywała swoją wielką miłością i przez lata go wspominała.

Wyatta i Annę łączyło jedynie platoniczne uczucie - jak sugerują wierze Wyatta - to była miłość niespełniona i tylko z jego strony. Anna nie była głupia, wiedziała że Wyatt nie może jej nic zaoferować bo nie dość ze był tylko poetą, to jeszcze żonatym. Ona natomiast wiedziała że dobre małżeństwo może jej przynieść korzyści.
Percy był jej miłością, i prawdopodobnie on też bardzo ją kochał - świadczyła o tym jego reakcja na procesie.

A lord Percy do końca życia był nieszczęsliwy, bo musiał poślubić niechcianą narzeczoną, która zresztą wniosła o rozwód do króla na podsawie tego, że jego związek z Anną został skonsumowany, co czyni jej małżeństwo z lordem nieważnym, ale nic z tego nie wyszło ;p
A Wyatt pisał wiersze też do Marii Shelton, dwórki i kuzynki Anny (ta potęzna z Tudors:p) oraz kochanki króla, ale ta nie była nim zaintersowana. Ha,wszystko zostaje w rodzinie.
I w 1541 został oskarżony o zdradę stanu, ale pomogła mu Howardówna :o

I żona Wyatta, Elżbieta Broooke, po egzekucji Katarzyny Howard, wpadła w oko królowi, ale nic z tego nie wyszło, bo przecież byłazamężna :p uwielbiam te zawirowania :D

Ja jednak wierzę, że Anna kochała Wyatta. Gdy wróciła do Anglii była jeszcze młodziutka i poeta mógł jej zawrócić w głowie, a wiersze datowane na okres, gdy Anna wybiera Henryka są kierowane do niej i świadczą o tym, że mu się oddała. :)

Jak dla mnie Anna spała i z lordek Percym i z Wyattem :)
Percy'ego kochała, walczyła o miłość, nawet byli tak niby poślubieni, wiec chyba jakoś uczcili "noc poślubna".
A Wyatt przyjacielem, potem mogł być lekarstwem po Percym no i zauroczyła się w nim. Niestety, byłżonaty.

Anna i Percy byli ze sobą zaręczeni "de futuro" czyli "na przyszłość" a więc nie miało to wiele wspólnego ze ślubem, szczególnie, że w sytuacji gdy Percy był już wcześniej zaręczony tak więc zaręczyny Anny i Henry'ego były nieważne. Oczywiście Percy mógłby się postawić ojcu, ale wtedy nie mógłby zapewne liczyć na majątek, nie wyrzekając się go wybrał kasę a nie Annę. Z resztą, pewnie gdyby nie był hrabią to i ona nie byłaby już taka zainteresowana.
Z Wyattem Anna swój romans zaczęła zaraz po powrocie do Anglii, czyli najprawdopodobniej około roku 1522, z Percy'ego nawet wtedy jeszcze nie znała :) Był żonaty, ale był w separacji, a matka Wyatta ponoć uwielbiała Annę i widziała w niej swą synową :)

Mi też się wydaję,że spała z Percym.

Pewnie tak, aczkolwiek dowodów na to nie ma ;)

Tak jak na wiele innych spraw.

Czixxa, s kąd wiesz że Anna i Wyatt spali ze sobą? Zadziwiasz mnie tymi informacjami ;)

No na sypianie z Wyattem akurat są dowody - jego wiersze. I myślę, że Anna miała do niego pewnego rodzaju sentyment. Fakt, że często dokuczała mu gdy była już królową, ale myślę, że robiła to z przekory, bo wiedziała, że on dalej ją kocha.

Które wiersze? :) Chętnie przeczytam jakiś konkretny w którym opisuje cielesne spełnienie związku z Anną.
Bo np. 'Whose list to hunt' opisuje Annę jako niedostępną, daleką, a to raczej przeczy że związek był spelniony .

Nie trać z pamięci

Nie trać z pamięci mego starania,
Iżbym ci szczere prawił wyznania,
Trudów podjętych bez ociągania
Nie trać z pamięci!

Nie trać z pamięci, jaki czas długi
Służęć z pokorę nędznego sługi;
Iż nie masz, gdzie by był taki drugi,
Nie trać z pamięci!

Nie trać z pamięci, jakimi słowy
Raniłaś, jakiem dźwigał okowy;
Krzywdy okrutnej, wzgardy, odmowy
Nie trać z pamięci!

Nie trać z pamięci, żem kochał wiernie,
Żem mimo owe kolące ciernie
Śnił, iż ukoisz ból miłosiernie —
Nie trać z pamięci!

Nie trać z pamięci, żeś pozwoliła,
By mię spalała ta męka miła;
Że czas, byś pożar mój ugasiła,
Nie trać z pamięci!




Stronią ode mnie, które ongi mnie szukały

Stronią ode mnie, które ongi mnie szukały,
Bosą stopą przez moje przestępując progi;
Ustępliwe, powolne, łagodne bywały,
Które dziś nie chcą słuchać o tej nocy błogiej,
Gdy po raz pierwszy, z wolna zbywając się trwogi,
Z ręki mi poczynały jeść; i którym ninie
Na pogoni za ciągłą odmianą czas płynie.

Dzięki Fortunie za to choć, że nie tak było,
Żem stokroć był szczęśliwszy; w tę noc osobliwie,
Gdy jedna z nich, odziana w cienką szatkę miłą,
Jedwabiom dała spłynąć i, biorąc mnie tkliwie
W smukłe ramiona, złote w tlącym się łuczywie,
Ucałowała słodko, noc mi złocąc ciemną
Czułym szeptem: "Najmilszy mój, jakże ci ze mną?"

Nie sen to był, bo nie masz snów równych tej jawie.
Lecz anim wiedział, że sam, przez swą miękkość, zmienię
Całe szczęście w nieznaną do tej pory prawie
Niedolę odtrącenia, w owo opuszczenie,
W owo przez nią, tak dobrą, zadane cierpienie.
A przecie za jej czule oddane usługi
Tylem winien i tak bym chciał spłacić swe długi.



Dla mnie jednoznaczne :)

Tylko czy one były o Annie Boleyn?
On jako poeta byłwrażliwy zapewne na wdzięki innych kobiet, pisalam, że deklarował miłość kochance Henryka i kuzynce Anny, Marii Shelton.
No ale oczywiste, że 21 letnia Anna (1522), bez narzeczonego jeszcze, musiała jakoś 'poznać życie' :)

Czixxa, a Ty masz z jakiejś książki te wiersze czy gdzieś na necie są dostępne? Bo ja chcialabym w jakimś artykule napisać o poezji Wyatta ale nie mam skąd wziąć tłumaczeń ;)
Co do wierszy Wyatta, to do Anny odnosił się zazwyczaj jako do kobiety którą kochał, a która była dla niego zimna i nieczuła, odrzucająca jego zaloty. Podczas wizyty w Calais, Wyatt napisal że 'ta miłość go spala', później wycofał się z zalotów gdyż miał przeciwnika z którym nie mógł się rownać - 'noli me tangere, for Ceasars I am' - to jednoznacznie wskazuje ze miłość Wyatta do Anny była jednostronna. Anna nie była ani głupia ani naiwna - nawet jeżeli Wyatt jej się podobał, to wiedziala że nie może mu się oddać - dziewictwo było wtedy w cenie, w dodatku Wyatt mial żonę i poza statusem kochanki nie mógł zaoferować Annie nic więcej. A ona była zbyt ambitna zeby wdać się w romans z kimś tak mało ważnym jak Wyatt. Nie twierdzę że Anna była obojętna na wdzięki Wyatta - może nawet była w nim zakochana, ale jednak wierzę że była na tyle bystra, żeby wiedzieć że romans z poetą nie przyniesie jej nic dobrego a jedynie zrujnuje jej reputację.

Właśnie tłumaczeń Wyatta ciężko znaleźć, kiedyś znalazłam jakąś lepszą stronę, ale póki co jest to http://milosc.info/wiersze/Sir-Thomas-Wyatt/ niestety w ogóle mało wierszy jest po polsku, tu masz jeszcze "Chce kto polować wiem, gdzie znaleźć łanię" http://www.dekadaliteracka.pl/index.php?id=2735 drugi wiersz :)

No i właśnie jeżeli chodzi o "Whoso list to hunt" i ten wers, który podałaś niekoniecznie musi znaczyć, że ta miłość była jednostronna czy niespełniona. Po prostu Wyatt wiedział, że Anna jest ambitna, możliwe że nieraz mówiła mu, że jest tylko poetą i gdy pojawił się Henryk, Wyatt został odtrącony z wiadomych względów. Ja trochę inaczej rozumiem ten wiersz niż Ty, ale to właśnie cały urok poezji, każdy może to rozumieć na swój sposób :)
Qdom, wiem, że Wyatt miał pare kobiet, ale choć ciężko znaleźć jakieś daty tych wierszy, to kieeedyś moja ciocia miała jakiś tomik z wierszami angielskich poetów i np "Stronią ode mnie, które ongi mnie szukały" jest datowany na rok ok 1528 o ile dobrze pamiętam ;)

Ciekawe :) Własnie szkoda że nie ma dat tej poezji, bo dużo by to wyjaśniło. A może Wyatt specjalnie nie zapisywał dat, żeby nie było oczywiste o kim pisze? Nigdy nie wiadomo. Dzięki za stronki :)
Ives, który jest znawcą życie Anny jest zdania, że pomiędzy Wyattem i Anną nie doszło do niczego więcej, niż tylko takich właśnie platonicznych uczuć. Bardzo ciekawie jest opisany rozdział 'Royal Suitor' kiedy to Henryk starał się o Annę, i jak zazdrosny był czasami o Wyatta ;)

Możliwe, że Wyatt się bał :P Anna była już z Henrykiem, jakby tak dorwał taki wiersz o niej to by zabił i ją i jego ;)
Jeżeli przyjmiemy, że możliwy jest romans Anny z Franciszkiem, to tym bardziej spała z Wyattem :) Całym urokiem tej historii jest własnie to,że nic tu nie jest pewne :) i ani my, ani Ives nie możemy wiedzieć czy ze sobą spali czy nie, bo nie ma na to żadnych dokumentów :P Ja obstawiam, że spali, wierzę Wyattowi :)