Zabrałam się za oglądanie "Euforii" po tym jak usłyszałam, że jest to serial ukazujący "prawdziwe" problemy nastolatków. Odpaliłam sobie zatem pierwszy odcinek i udało mi się dotrwać do końca. Dalej jednak nie zamierzam się katować. Nie będę wyrokować czy ten serial jest dobry czy też nie, być może faktycznie ma on jakieś sensowne przesłanie - tak jak mówię nie zobaczyłam go w całości. Jednak po tej próbce, którą dostałam i po przeczytaniu niektórych komentarzy, nie mogę powstrzymać się od zadania tego pytania: czy ja żyję na innej planecie? Jestem młodą osobą i ja i moi znajomi mamy problemy związane z wyborem studiów, rozpoczynaniem pierwszej pracy, ogólnie pojętym usamodzielnianiem się, rodziną, znajomymi, pierwszymi miłościami. Widać żyję w jakiejś dziwnej zamkniętej społeczności, ponieważ życie normalnych nastolatków kręci się dookoła seksu, pornografii, narkotyków, imprez i odkrywania swojej orientacji seksualnej. Okej, nie mówię że to wszystko ich zupełnie nie dotyczy, że takie problemy nie istnieją, ale halo, bez przesady!!! Nie ugrzeczniajmy młodzieży, ale też nie róbmy z niej zwierząt! To nie jest realizm tylko jakiś naturalizm level hard. Do tego weszłam na to forum z nadzieją, że jest tu może ktoś kto ma podobne odczucia, a znalazłam tylko komentarze typu "Penisy pokazują, a cipek to już nie!". Mnie osobiście również odpycha sposób w jaki w tym serialu ukazana jest nagość, ale nie to jest tu przecież najistotniejsze. Pytanie powinno brzmieć: co to jest niby za odkrycie roku, że pokazują mi gołą babkę albo faceta? Co to ma niby wnosić do mojego życia? Przecież każdy z nas chyba coś takiego w swoim życiu widział. Czy miarą tego jak dobry jest serial jest jego kontrowersyjność? No naprawdę, mam wrażenie jakbym uchowała się w jakimś innym świecie...