Kiedyś w jakiejś recenzji cyklu neapolitańskiego przeczytałam, że książki Eleny Ferrante uzmysławiają czytelnikowi, iż "życie nie zawsze można wygrać" i to jest chyba najlepsze podsumowanie tego serialu.

Oj tak, szczególnie patrząc na Lilę, która była bardzo inteligentna i mogłaby osiągnąć dużo, gdyby mogła pójść drogą Eleny. Z drugiej strony Elena, zawodowo sobie radziła, ale emocjonalnie już gorzej, nie potrafiła zbudować mocnej relacji z córkami, ciągle gdzieś goniła, uciekała...