Po wielu rozczarowaniach, beznadziejnej fabule i postaciach w serialach Mandaloriana, Księgi Boby Stopy i Kenobiego w końcu ludzie od Rogue One (przeciętnego, ale na tle reszty Disneyowskich SW najlepszego filmu) zrobili coś z sensem.

Nie było praktycznie żadnej sceny, w której czułbym że serial obraża moją inteligencję. Bez masywnych plot armorów, teleportacji, beznadziejnych dialogów, no normalnie powiew świeżego powietrza. A wystarczyło się skupić na scenariuszu a nie na tym, że "ojejciu czarna inkwizytorka", albo "ojejciu pamiętacie te wszystkie postacie z innych serii? Ahsoka? Bo Katan? Luke?".

Z pozytywów:
- Intrygująca fabuła z dwoma stronami, które mają mniejsze bądź większe odcienie szarości zamiast klasycznego przerysowanego dobra i zła,
- Główny bohater, który mimo tego że nie jest jeszcze super rozwinięty, nie jest idiotą polegającym na absurdalnym plot armorze (patrze na ciebie Mando),
- Solidne postacie (wice dowodzący ochrony jak na razie jest moim ulubieńcem),
- Klimat, szary, przygnębiający z melancholijną wręcz otoczką dźwiękową,
- Kiedy ktoś dostanie strzał od blastera to nie żyje. No chyba, że ktoś chce dywagować bo Matt mógł być trochę wkurzony i się wskrzesi ciemną stroną.

Negatywy:
- Pacing mógłby się poprawić. Serial momentami się wlecze,
- Niektóre elementy fabularne takie jak poszukiwania Cassiana bazujące jedynie na jego ojczystej planecie mogłyby być lepiej zrobione,
- Lekki plot armor Cassiana w trzecim odcinku przy tym całym ostrzale w magazynie kiedy to próbował odzyskać to pudełko z super nawigacją. Powinien jakieś rany odnieść przy takim ryzyku.

Po trzech odcinkach jestem w miarę zadowolony i liczę, że reszta serialu utrzyma podobny poziom.