Po pierwsze, to serial. Po drugie, nastoletni nie oznacza niedojrzały, a dorosły nie oznacza dojrzały. Po trzecie, poziom inteligencji nie świadczy o guście ani nie przesądza o powodach, dla których ktoś miałby to oglądać, czy też lubić. Po czwarte, to, co ktoś wyciągnie i jak zinterpretuje istotne dla siebie motywy, zależy od poziomu wrażliwości i wiedzy danej osoby na temat świata. Ja osobiście mam 24 lata, pierwszy sezon pochłonąłem (tak, nie tylko dziewczyny to oglądają!) w niecałe dwa dni, właśnie zaczynam drugi. To, co przyciągnęło moją uwagę, to oparcie się autora o podania z naszej rodzimej mitologii słowiańskiej, a następnie dodanie jej amerykańskiego posmaku, co dla widza takiego, jak ja, który wychował się na naszej demonologii, oraz w latach nastoletnich absolutnie przejadł się hollywoodzkimi interpretacjami tematyki "wampirów" (oryginalnie upiorów, strzyg), staje się pewnego rodzaju zagwozdką i wzbudza ciekawość, w jaki sposób następne odcinki ukażą i rozwiną tę słowiańsko-amerykańską, pradawno-nowoczesną tematykę. Nie jest to, rzecz jasna, zagwozdka nazbyt ekscytująca, bo serial szczęki nie urywa, ale mimo to pociągająca.