polski film czy serial o charakterze tragicznym/dramatycznym musi być przeładowany hardcorowymi środkami artystycznymi, których ilość i intensywność powoduje zawrót głowy i mdłości. Zawsze polskim zwyczajem "na bogato", "od serca", "zastaw się a postaw się" czyli zawsze przesadnie. Jak dramat to musi być taki dramat, że tylko sobie żyły podciąć. jak katastrofa, to taka, żebyś siedział w pontonie rantunkowym przycumowanym praktycznie do łodzi ratunkowej i dalej wraz z rozbitkami rozpaczliwie walczył o życie wyjąc przy tym jakby nie było już nadziei i błagając Stwórcę o litość.
Przesada w środkach wyrazu mi przeszkadza. Gra aktorska mi przeszkadza - ta obolała, zbita jak pies Różdżka czy Wasilewska... Po co oni je wykopali do tej produkcji? Jak tylko sie pojawiają to dokładnie wiem jaki będą mieć wkład w ten projekt - ma być smutno, źle, tragicznie, dramatycznie i jeszcze gorzej. Mają dokręcać śrubę. Mają przez cały film chodzić z obolałymi minkami albo zamyślone - nic więcej. Te Panie już tak bardzo kojarzą się z jednym, że straciły jakąkolwiek wartość dla produkcji, które mają ambicje być "dobre".
Chciałbym więcej luzu, więcej polotu, lżej, nawet jak temat jest tragiczny.