Mi po 2gim odcinku sie juz wydawalo, ze Quinn nie bez powodu jest u Carrie. Cos mi sie wydaje, ze ktos na nia zapoluje i na bank nie bedzie to on, bo juz zaloty odrzucila z ta swoja typowa minka:D Paranoja najlepsze wytlumaczenie, tylko nie wiem czy Darowi cos odwali czy komu.

Karuzela sie kreci ale slimaczym tempem... Nawet gosposie nic sie nie udzielaja... Zostalismy sami na polu boju:(

...

Polemizowałbym, że to był nudniejszy odcinek od poprzedniego, bo IMHO jest odwrotnie w tym atmosfera zdecydowanie się zagęściła i w końcu intryga ruszyła z miejsca, a Quinn raczej nie ma paranoi, bo fakt,że Carrie doradza prezydent-elekt sugeruje, że została wzięta pod obserwację np. przez Adala

No może nie ma, ale nagrabi sobie jeszcze, radzę zobaczyć w spokoju czołówkę....

Odcinek zdecydowanie ciekawy. Intryga nabiera tempa. Specyficznie, ale to w końcu realia szpiegowskie.
Ale do rzeczy. Co myślicie o tej paczce papierosów? Gość jest najęty przez służby izrealskie? To wszystko teatrzyk?
O rany, biedny Saul, znów obliczono, że się nabije w butelke.
Ale bardziej współczuje tym, co w tym uczestniczą. Bo kiedy on zostanie szefem CIA, a zostanie...
No i Adal... Zakładacie się, że pani prezydent wie, że jest podsłuchiwana? Ona dobrze odbiera emitujacy od niego absolutyzm, w końcu to jest jej przestrzeń. Będzie go trzymać przy sobie, aby rozpoznać całą siatke wokół niego.

Saul już był dyrektorem CIA :-).
Facet raczej pracuje dla Iranu. W następnym odcinku Saul ma się spotkać z właściwym człowiekiem. Choć możliwe że to będzie ten Izraelski przyjaciel Saula (ten z mosadu który mu pomógł parę razy). Jeśli to ktoś z Iranu to jedyna osoba która przychodzi mi do głowy to Javadi(ta sztuczka z papierosami to chyba jakiś stary numer i ci młodzi dali się chyba oszukać). Pani prezydent raczej nie wie o podsłuchu. Adal zaś jak mówiłem boi się Carrie jako doradcy pani prezydent, gdyż Carrie chce chyba rozwalić stare porządki. W ogóle jakby wracali trochę do tematyki trzeciego sezonu...

Carrie nie przejawia absolutnie żadnej indywidualnej inicjatywy w tych spotkaniach, i to właśnie dlatego prezydent z niej korzysta. Ona po prostu chce dobrze dla sprawy. Toteż o czegokolwiek "rozwalaniu" nie ma mowy :) Adal boi się Carrie, bo jest ona - będąc znakomicie obeznaną i bystrą - również dogłębnie "prostoduszną" i szczerą (na tej samej zasadzie często wyklucza Saula); mówi zatem prezydent dokładnie to co powinna wiedzieć. Tymczasem Adal widać nie uważa to za dobre co pani prezydent może zrobić z tą słuszną wiedzą (ciekawe z jakiej przyczyny, bo tu nie chodzi chyba tylko o wizje strategiczną).
Za tą dezorientacje Saula, którą wywołała znaleziona paczką, skrywa się chyba więcej. I nie chodzi nawet o to, czy sama w sobie ma ona większe znaczenia. Co by nie było, obudziła ona szpiegoską czujność Saula, która mówi mu, że coś się nie zgadza (i chyba nie do końca jeszcze wie co). I nie tylko w nim, ale i we mnie (zgodnie chyba z przeznaczeniem obrazu). Stąd przemyślałem jeszcze raz to całe zamieszanie z tym Irańczykiem i doszedłem do wniosku, że rzeczywiście to wszystko wyglądało zbyt teatralnie. Oto bowiem wymyśla bzdurę co do przeznaczenia swojej wizyty, którą Saul szybko rozpracowuje, zaraz wchodzi służbistka z (udawanym) oburzeniem, Saul zdradza, że w to nie wierzy i odkrywa co się dzieje na prawde, na co ona reaguje ulgą. Ot i sprawa rozwiązana.
Co do sprawy podsłuchu, soro wyczuwa od niego absolutyzm, a wie, że jest szpiegiem, nawet z dwucyfrowym IQ wzięłaby to pod uwagę.

* Z drugiej strony, musiałaby być idiotką, żeby na tym etapie "gry" ujawnić mu, że go to ona go kontroluje, a nie odwrotnie :)

Oczywiście miało być:Quinn rozprawia się z Tomem :-).