To taki Prison Break w wersji spy, cel - podtrzymanie napięcia kosztem fabuły, ale tu jest
ona bardzo dobra, niestety za dużo rzeczy razi w oczy:

Po 1. Brody jakoś musiał się komunikować z resztą bo to logiczne tylko nie widzimy tego
a skoro my nie to i agenci.

Po 2. Superagnetka CIA, o nadzwyczajnych zdolnościach szpiegowskich, specjalnie
wyszkolona do wykrywania terroryzmu, będąca żywym uczestnikiem wojny, przebywając
w środowisku terrorystów zakochuje się w podejrzanym numer 1 od pierwszego
wejrzenia! zdradza tajemnicę śledztwa po pijaku a później jedzie z nim do domku gdzie
wyjawia całą prawdę o swoich podejrzeniach do niego już nie po pijaku i łyka jego
wersje jak dziecko. Motyw herbaty był śmieszny, taka wpadka zdarzyć się może
żółtodziobowi a nie doświadczonemu agentowi wywiadu.

Po 3. Rozwydrzona smarkula zaczyna mieć podejrzenia do ojca którego prawie nie zna w
przeciwieństwie do bandy agentów i Carrie dla której był on obsesją i podejrzanym
numer 1. W końcu wychodzi na to że Carrie wierzy mu we wszystko i już go nie
podejrzewa.