Powoli z zalewu gimbusiarni zaczynają wyłaniać się dojrzalsze opinie. Dla mnie ten serial na początku był średni 5/10, a więc ani zły ani wybitny, ale dający się oglądać. Po prostu kolejny procedural o prostej konstrukcji i jakimś tam motywie przewodnim. Był dobrze zrobiony technicznie, miał też przyzwoitą obsadę.
Ale od samego początku ta prostota, ta płytkość postaci i komiksowość fabuły... to wszystko było lekko irytujące i na dłuższą metę nużące. Postacie czarno-białe, a więc niespecjalnie ciekawe, mimo starań aktorów by nadać im jakiś dodatkowy psychologiczny rys. Podział pomiędzy dobrem a złem jak w bajkach dla dzieci. A fabuła oparta na totalnych uproszczeniach, tak dotyczących kwestii technologicznych, jak i wszelakich innych. Wszystko płaskie, szablonowe i takie jakby oldschoolowe.
W dzisiejszych czasach mamy mnóstwo seriali kładących nacisk na realizm opowiadanej historii i na wiarygodność przedstawianych bohaterów. Są pogłębione profile postaci, uwypuklona ich złożoność i niejednoznaczność. W ramach konwencji historie prowadzone są w sposób kręty i zniuansowany. Tutaj natomiast wszystko jest proste jak budowa cepa i szalenie przewidywalne. Fabuła idzie od punktu A do punktu B w prostej linii i nie jest w stanie niczym zaskoczyć. Nawet jeśli uśmierci się jakiegoś ważniejszego bohatera, to patrzy się na to obojętnie i bez większych emocji. Oczywiście Harold i John stanowią filary tej historii, ale i tak relacje pomiędzy tą parą są banalne i z biegiem odcinków i sezonów nie nabierają jakichś barw. Serial w ogóle nie trzyma w napięciu.
Dlatego po dwóch sezonach odpuściłem sobie, ale potem z przerwani i z doskoku podpatrywałem kolejne odcinki często je przewijając, albo po 5 minutach porzucając. W tym serialu nie ma niczego "prawdziwego", ani ludzie nie są prawdziwi, ani ich charaktery, motywy, reakcje, ani wątki stanowiące oś fabularną. Pomysł dotyczący sztucznej inteligencji przejmującej kontrolę nad światem opowiadany jest tak jałowo i zwyczajnie głupio, że w pewnym momencie jest już nam zupełnie obojętne czy to się skończy tak czy siak. Poziom dramaturgiczny sezonu stoi naprawdę na niskim poziomie właśnie ze względu na tę nierealność wszystkiego. Nie mamy się czego uchwycić, z czym identyfikować, nie łapiemy punktów odniesienia do naszej rzeczywistości, wszystko staje się odrealnione, bajkowej, abstrakcyjne, płaskie i w końcu nudne. Niestety.

filmweb