Zaczynam oglądać i już w pierwszych minutach mam wrażenie, że gdzieś to już widziałam. Wrażenie, które pod koniec pierwszego odcinka jest już pewnością. "Kasztanowy ludzik" to kopia "Pierwszego śniegu". PŚ policjant z problemami, KL policjantka z problemami; PŚ morderca zabija 'złe' kobiety, KL morderca zabija 'złe' kobiety; PŚ symbol bałwana, KL symbol kasztanowego ludzika; PŚ morderca z bliskiego otoczenia policjanta, KL morderca z bliskiego otoczenia policjantki; PŚ policjant dostaje do pomocy nowopoznana policjantkę, KL policjantka dostaje do pomocy nowopoznanego policjanta; PŚ morderca ma traumę z dzieciństwa, KL morderca ma traumę z dzieciństwa. To takie najważniejsze podobieństwa, które sprawiły, że oglądanie tego samego w nieco innych szatach było mniej satysfakcjonujące niż, jak uważam, byłoby gdybym nie znała pierwszego śniegu.

Sprawiedliwości trzeba oddać, że patrząc na ten miniserial obiektywnie, bez patrzenia przez pryzmat kopii, to Kasztanowy ludzik jest lepszy od Pierwszego śniegu z uwagi na lepszą historię i motyw mordercy. Podobał mi się też pomysł na wpleceniem w akcję wątku premierki i zniknięcia jej córki rok wcześniej.

Na dobrą sprawę jedyne co bym zmieniał to bym uśmierciła premierkę w pożarze. Było by bardziej dramatycznie a nie tak cukierkowo na koniec i szczerze mówiąc uważam, że należało się jej za to co zrobiła w młodości.

Na koniec takie fakty "Pierwszy śnieg" Jo Nesbø został wydany w 2007 roku. "Kasztanowy ludzik" Sørena Sveistrupa w 2018 roku. Film na podstawie książki Nesbø jest z 2017 roku a scenariusz do niego miedzy innymi .... Søren Sveistrup.

Podobał mi się klimat, gra aktorska, aczkolwiek nie obsadziłabym najbardziej znanego światowo aktora w roli mordercy. Znacznie lepiej było by aby wszystkie postacie były odgrywane przez nieznanych poza granicami Danii aktorów. Podsumowując obiektywnie bardzo dobry, subiektywnie bardzo odtwórczy.