"Ludzie Chudego" to serial komediowy o grupie policjantów, których trapi notoryczny pech. Niefortunne zbiegi okoliczności rzucają trójkę głównych bohaterów w sytuacje, których sami nie potrafią rozwiązać. Większość czasu zajmuje im ukrywanie tego, co sami zepsuli. Widzowie zobaczą jak nie należy konwojować świadka koronnego, a także zorientują się jak destrukcyjna w miejscu pracy może być najbliższa rodzina. Tytułowego Chudego czyli Tadeusza Chudziszewskiego, w tej roli Cezary Żak, oraz jego najbliższy zespół - Mariana Kocińskiego (Piotr Pręgowski) i Łukasza Łukaszewicza (Michał Żurawski), poznajemy w chwili przymusowych przenosin do komisariatu na warszawską Pragę. Jest to kara za niefortunną akcję w banku, którą "Ludzie Chudego" koncertowo kładą. Ich zwierzchnikiem zostaje teść Chudego - Lucjan (Marian Dziędziel), który zapowiada, że następną wpadkę skończą na komisariacie w... Mławie. O swoim istnieniu nie dadzą zapomnieć również najbliżsi. Perypetie rodzinne bohaterów nie pozostaną bez wpływu na ich ciężkie chwile w pracy.

Trzej muszkieterowie z Pragi, w równym stopniu "kochający się" i wkurzający na siebie, padający sobie w objęcia i przystawiający sobie lufy do głów… Na pewno gotowi oddać za siebie życie, szczególnie kiedy muszą chronić własne - przed rozwścieczonym szefem komisariatu, po kolejnej akcji. Oddani służbie "gliniarze", przychodzący do pracy bez względu na stan zdrowia i okoliczności życiowych. Ich największą, choć nie jedyną wadą jest fakt, że mają notorycznego pecha…
Pierwowzorem "Ludzi Chudego" jest serial "Los Hombres de Paco" na licencji Imachina International Sales. Seria jest emitowana w Hiszpanii od 2005 roku. W przeciwieństwie do standardowych serii policyjnych ukazujących zawodowy profesjonalizm funkcjonariuszy, bohaterowie w tym serialu spędzają większość czasu ukrywając to, co sami zepsuli.
W każdym odcinku nowego serialu sekcja Chudego pakuje się w coraz to bardziej absurdalne i prześmieszne sytuacje. Pomysłowość i niewątpliwa inteligencja ludzi Chudego pozwala im jednak zawsze wyjść obronną ręką. Widz, trzymający za nich kciuki, może na koniec odetchnąć z ulgą, zastanawiając się w jakie tarapaty wpakują się wszyscy razem i każdy z osobna, w następnym odcinku.