Dylematy władzy, zdrady, intrygi. A do tego obca kultura zapakowana w piękne kostiumy, muzykę i scenografię. Tak w skrócie można przedstawić pomysł na ten serial.
Pierwszy sezon oglądało się bardzo dobrze - ładnie zarysowany konflikt wewnętrzny z Arykiem, jeszcze ciekawszy konflikt zewnętrzny z Sidao. Postacie napisane nieźle, ze szczególnym wyróżnieniem dla Stu/Tysiąca/Tryliona Oczu. Scenariusz osadza się na wydarzeniach historycznych i nie odbiega od nich na tyle, by wprowadzić widza w dysonans poznawczy. W efekcie, dostajemy fajną baśń o dobrym Kubilaju gromiącym złych wrogów. Baśń podlana jest tak lubianym dziś sosem "przemoc, nagość, seks" - magnes przyciągający widza na długie godziny. Oceniłbym to wszystko na mocne 8/10 z widokami na więcej, gdyby bohaterowie dostali więcej głębi.

Czemu zatem serial został skasowany? Odpowiedzią jest sezon nr 2.
Ewidentnie widać, że w drugim sezonie scenarzyści zaczęli tworzyć beletrystykę. Ale jednocześnie próbowali nie odbiegać za bardzo od realiów historycznych. Z szufladki "prawdopodobne historycznie" wyjęli konflikt Kubilaja z Kajdu oraz zabicie ostatniego cesarza dynastii Song. Poruszyli problemy takie jak oczekiwanie na dziedzica krwi, trudności w utrzymaniu terenów, które wcześniej tak łatwo się podbiło itd. A potem zaczęli głowić się nad tym co dalej i stanęli w rozkroku między tym co historyczne i tym, co napędziło by akcję. Stworzyli sztucznego wroga w postaci Ahmada, wymyślili krucjatę "templariuszy" do serca Mandżurii, itd. Rys historyczny zaczął scenarzystów krępować. Nagle serial historyczny przestał być historyczny. Zaczął być dla mnie... Sztuczny. Końcowe odcinki oglądało mi się źle, akcja była irytująco przewidywalna, a bohaterowie nie wykroczyli poza wcześniej ustalone ramy. Był lekki zawód, zwłaszcza ta krucjata dziwiła. Jeśli miałbym swój poziom rozrywki zamknąć w liczbie - byłoby to 6/10.

Zacząłem się nad tym zastanawiać. Paradoksalnie, gdyby od początku bohaterowie nosili jakieś losowe nazwiska typu Stark, Lannister, Targaryen, akcja toczyła się w mitycznym Śródziemiu a zamiast templariuszy na koniec ostatniego odcinka wyskoczyliby jacyś Dothrakowie czy inni Uruk-Hajowie, to scenariusz drugiego sezonu mógłby się jakoś obronić. Byłaby wolność w kreowaniu scenariusza, dająca sensowne widoki na sezon 3, 4 a może i 15.
Przecież nawet serialowa Gra o Tron odbiega od prozy GRR Martina z uwagi na możliwość innego, lepszego kreowania akcji serialu!

W związku z tym dochodzę do wniosku, że ten serial był z góry skazany na porażkę (komercyjną). Tego typu serial jak Marco Polo ma sens być pasjonującym, wielosezonowym tasiemcem tylko wtedy gdy jest osadzony w realiach fikcyjnych. Czyli powinien być Grą o Tron :)