Czytałem Twój komentarz przed obejrzeniem serialu. Czytam też teraz świeżo po obejrzeniu i dziwi mnie to, że lubisz Nicky'iego, a tak nisko oceniasz ten serial, który jest bardzo dobry. Absolutnie nie zgadzam się, że to serial tylko dla fanów, bo ja gościa w ogóle nie znałem, a przez serial polubiłem jego postać, nawet zacząłem słuchać jego muzyki.

Historia Nicky'ego jest ciekawa i dobrze poprowadzona, wątki retrospekcyjne tworzą spójną całość i fajnie uzupełniają całą narrację. Trudno też oceniać aktorstwo kogoś, kto gra sam siebie - może nastoletnia wersja Nicky'iego była nieco drętwa i mowa ciała była trochę na siłę gangsta, ale pewnie dlatego, że młody Nicky właśnie taki miał styl bycia za nastolatka - w końcu sam sprawował pieczę nad tym serialem i wątpię, żeby wymyślił samego siebie inaczej, niż byłoby w rzeczywistości :) Co do "obecnej" wersji Nicky'iego w serialu to nie mam żadnych uwag, dobrze się go oglądało, nie czuć było żadnego drewna.

Fakt faktem, że serial jest mało popularny, co widać nawet po ilości ocen i komentarzy na filmwebie, ale jak najbardziej jest wart odkrycia.

Reżyserem tego serialu jest koleś, który wcześniej kręcił tylko teledyski reggaetonowe. Efekciarskie, ale ogólnie to bez polotu..
Lubiłem Nicky'ego kiedy nie znałem hiszpańskiego, teraz widzę, że reggaeton to takie disco polo latino.
To, że Nicky odpowiadał za ten serial nie czyni go wiarygodniejszym. Popularność Nicky'ego poza Kolumbią eksplodowała po Voy a beber ale nie wersji solo tylko Nicky Jam ft Ñejo - Voy a Beber Remix. Ale, że Nicky jest niewdzięcznikiem i od dawna kwestionował w wywiadach obcą pomoc przy powrocie na szczyt więc o tym oczywiście nic niema. Takiego naginania prawdy musi w tym serialu być więcej.

Ja o serialu dowiedziałem się przypadkiem i to oglądając polski film Proceder o życiu Tomasza Chady i tak w po wyszukaniu podobnych produkcji natrafiłem na ten serial i po dwóch odcinkach nie żałuje. Po pierwsze twórcy zastosowali ciekawy zabieg, w którym to główny bohater również występuje w serialu i opowiada o swoim życiu, dlatego nie traktuje go jako aktor bardziej jako narratora. Po pierwszych dwóch odcinkach nie zauważyłem, aby obwiniał o swój los matkę, tylko przyznał się do tego, że się pogubił. Co do reżyserii nawet nie zauważyłem, że reżyserem nie miał wcześniej doświadczenia przy realizacji seriali. Jednym minus to faktycznie Darkiel, który nie ma doświadczenia aktorskiego, wiec mu wybaczam. Jednak po dwa odcinki pochłonąłem jednej po drugim, co rzadko się w moim przypadku zdarza, bo częściej oglądam filmy niż seriale. Za ten po dwóch odcinkach serial oceniam na siedem gwiazdek Co do oglądalności to Netflix niestety te seriale, które nie cieszą się oglądalnością, nawet jeżeli są znakomicie oceniane przez widownie, zaraz po 1 sezonie kasuje, wiec akurat cieszę się, że z tego, co wiem 13 odcinków, stanowi zamkniętą historie.

PS. Nie dziwie się jak Ricky Martin (zważywszy, że jest rozpoznawalny globalnie) również otrzyma swoją biografię czy to w postaci serialu, czy filmu i też nie zaskoczy mnie, to jeżeli Netflix będzie za te produkcje odpowiadał.