Sezon pierwszy opowiadający historię Dahmera uważam za jeden z lepszych jakie oglądałam. Tutaj jednakże przed obejrzeniem drugiego byłam bardziej zaznajomiona z całą sprawą braci. Karygodne w jaki sposób został przedstawiony temat wykorzystywania ich przez całe życie do momentu śmierci rodziców, nie mam pojęcia jak można było zrobić z nich tytułowych potworów nie zważając ani trochę na krzywiznę w ich psychice po tylu przeżyciach. Dziwi mnie to i sądzę, że nie tylko w moich oczach reżyser stracił.