Socjale na jedzenie, mieszkanie czy dofinansowanie do żłobka mogła dostawać tylko do określonej liczby przepracowanych godzin. Gdyby pracowała więcej, niż było określone maksimum, straciłaby je i pracując na pełny etat jako sprzątaczka bez socjali byłoby jej się jeszcze ciężej utrzymać

Faktycznie, dzięki za odpowiedź, umknęło mi to!

Małe sprostowanie. Maksimum godzin pracy określiła Yolanda w 1-szym odcinku uzasadniając to "troską o ich zdrowie".

Uważam tak samo. Niestety, z przykrością stwierdzam, że jest to serial o typowej amerykańskiej patolce. Po akcji z ex w ogóle przestaję mieć do niej jakiekolwiek pozytywne odczucia.

Dokladnie, zgadzam się. Z przykrością stwierdzam, że jest to serial o typowej amerykańskiej patolce. Po akcji z ex straciłam do niej jakiekolwiek pozytywne odczucia.

A czy takie obrazy nie są przeznaczone do ekranizacji? Powinno się tworzyć filmy wyłącznie na temat klasy średniej, bądź wyższej? Jak dla mnie to świetne studium ludzi od lat tkwiących w niekończącym się kole dysfunkcji, patologii i zaniedbań środowiskowych. Ten obraz ,,typowej amerykańskiej patolce'' pokazuje jak wiele trudu, chęci, zawzięcia trzeba włożyć, aby przerwać niekończące się koło nieprawidłowych SCHEMATÓW i mechanizmów w które wpada osoba PODŚWIADOMIE wychowująca się oraz socjalizująca w dysfunkcyjnym środowisku. A dlaczego w nie wpada? Ponieważ nigdy NIKT jej nie pokazał odpowiednich wzorców prawidłowo funkcjonującej rodziny. Zdrowych relacji opartych na zaufaniu, poczuciu bezpieczeństwa i stabilności (fizycznej i psychicznej). Takie osoby muszą wiele przepracować same ze sobą, aby zauważyć że podświadomie wpadają w błędne koło. Tak jak główna bohaterka, która w trakcie procesu uświadamia sobie, że ma prawo do samo decydowania o sobie, ma prawo do pracy, własnych pieniędzy, a że ,,kłotnie patnerskie'' ,,bo go poniosło'' ,,dlatego że był pijany'' są wyłącznie usprawiedliwieniem sprawcy przemocy, w której ona tkwi.

Popieram 100%

Zdajesz sobie sprawę, że ofiary przemocy domowej często mają zaburzoną percepcję rzeczywistości i trudności w podejmowaniu racjonalnych decyzji? Shaun i Nate w całej serii reprezentowali dwa różne podejścia do wykorzystywania tej samej kobiety. Nate zapewniał stabilność materialną i życiową, ukrywając swoje oczekiwania pod płaszczykiem „nieoczekiwania niczego w zamian”.Shaun z kolei oferował pozorną wyrozumiałość dla jej emocji i osobistych demonów, tłumacząc swoje działania „dobrem jej oraz ich dziecka”. Shaun wręcz sam to przyznał. Obaj jednak ignorowali uczucia i granice, które Alex starała się wyznaczać.
Shaun posunął się do tego, że wykorzystał jej atak PTSD po epizodzie związanym z niepoczytalnością matki, która obarczyła Alex winą za swoje życiowe i emocjonalne porażki. Nikt poza ośrodkiem pomocy nie starał się zrozumieć jej problemów i uczuć. W scenie, w której Shaun zabiera Alex do siebie, nieustannie inicjuje kontakt fizyczny i próbuje być jedynym źródłem wsparcia. To klasyczna sytuacja - ofiary przemocy domowej często wracają do swoich oprawców, nie zdając sobie sprawy, że są ofiarami więzi emocjonalnej, którą latami kształtowała przemoc.
Seksualna i emocjonalna frustracja Alex to najmniejszy z jej problemów. Jej powrót do Shauna wynika z sytuacji, w jakiej się znalazła: ciągłe przeprowadzki, brak stabilizacji, przytłaczający stres związany z zapewnieniem bezpieczeństwa Maddie. Aby w pełni zrozumieć jej decyzję, trzeba uświadomić sobie, że wiele ofiar przemocy wraca do swoich oprawców, bo przemoc tworzy silną, choć destrukcyjną emocjonalną zależność.
Serial doskonale pokazuje najczęstsze błędy popełniane przez ofiary przemocy domowej, szczególnie te, które nie mają dostępu do stabilnej pomocy psychologicznej. Jeśli ukazanie realiów, które codziennie dotykają setek tysięcy kobiet, ktoś nazywa "patologią", to jest to naprawdę przykre.

to tak jakby powiedzieć: nie rozumiem zachwytów nad "Narcos" Pablo Escobar to był przestępca, który robił wiele obrzydliwych rzeczy ludziom i palił pieniędzmi w pewnej scenie co było już totalnie głupie, a jak zaczął zabijać to wyłączyłem serial bo już nie mogłem wytrzymać tak mnie wkurzał. Ah ten Pablo.

Niektórzy chyba skończyli serial na 1 odcinku. Chodzi o zachowanie ojca Alex, który wypiął się na nią w ostatnim odcinku. A krytykowanie za seks z eks- nie wiem jak nie można rozumieć tych mechanizmów. Mentorka że schroniska tłumaczyła, że mało kto odchodzi na zawsze za pierwszym razem.

Ale cóż można powiedzieć, największą popularnością cieszą się seriale o mordercach i innych zbójach, nie można nakręcić serialu o ludzkich słabościach.

Ciekawe skąd tyle bezdomnych w Ameryce skoro takie socjale dają jak ukazano w filmie. Jedna wielka ściema. A juz wynajecie całego domu nad jeziorem za zapomoge mnie rozbroiło. Taka bajeczka z happyendem