Chcesz naprawdę smutny, dołujący serial? Zobacz The Shield (finał !), The Sopranos lub The Wire. Inny klimat i tematyka, ale dawka dramatyzmu ta sama. Bez przegięć raczej :)

SFU jest o tyle radosne i pełne nadziei, że Ci wszyscy bohaterowie po 5ciu sezonach ciągłych nieszczęść i utrapień nareszcie znaleźli szczęście. Mówię oczywiście o tym słynnym już, przepięknym słodko-gorzkim zakończeniu. W 3 powyższych tytułach tego nie uświadczysz :)

Ja już w trakcie emisji zrozumiałem, że coś jest dziwnego w tej produkcji. Tzn. zazwyczaj jest tak, że po obejrzeniu odcinka jakiegoś serialu jestem naładowany pozytywną energią. Wiecie, wstaję rano kolejnego dnia z dawką hurra-optymizmu i wiem, że podołam wszystkim wyzwaniom jak Joel Fleischman, albo Chandler Bing. A w tym przypadku jest na odwrót. Po każdym odcinku SFU czułem jakiś niepokój, myślę że rzeczywiście ten serial ma w sobie coś dołującego.