Po prostu w grze już wiedziałeś, że zaraz czeka Cię skradanka/Quick time eventy/monotonna anihilacja oponentów bo praktycznie tym stał cały gameplay poza cutscenkami i dialogami. Generalnie walka w tej grze to był jej najnudniejszy aspekt.

No właśnie o tym samym wspomniałem w mojej wypowiedzie, jednak nie do końca (chyba że to poświadomie jakoś człowiek dalej czuje), bo ta scenka z gry była po prostu lepiej zrobiona. Na tyle lepiej, że poczułem lęk na myśl, że się wyda/wydało, że to moja.... a i tu może być to, pisząc to, sam chyba znalazłem wytłumaczenie. Z postacią Ellie z gry się utożsamiałem, z postacią Ellie z serialu nie. I to jest właśnie kwestia dobrego scenariusza i reżysera. Oglądając różne filmy/seriale, przeważnie da się utożsamić z którymś z bohaterów, w TLoU tego nie czuć. Przynajmniej ja nie czuje.

w grze z definicji jest wieksza imersja, w koncu wcielasz sie w bohaterow i w jakims stopniu kierujesz ich losem...

Tak, doszedłem też do tego, pisząc odpwiedź wyżej, niemniej jednak, żeby ta imersja w dalszym ciągu odczuwana była tyle lat po przejściu gry?

nie wiem jak to jest rozwiazane w grze, moze po ukonczeniu 1 sezonu porownam sobie cutscenki...ale wracajac do postaci kaznodziei w odcinku, to od poczatku poczulem, ze gosc ma w sobie ciemna strone, co wlasciwie jest oczywiste, bo kazdy kaznodzieja ja ma heh, a to ze postac moze nie jest specjalnie charyzmatyczna to nawet lepiej, dzieki temu jest bardziej realistyczna, nieprzerysowana i to uwazam za najwieksza zalete tego serialu...tworcy nie ida na latwizne, a mogliby i dzieciarnia bylaby wniebowzieta...

treści a nawet całe sceny są prawie takie same jak w grze. Scena o której wspominam, jest niemal 1:1, ale w grze jest lepiej zrealizowana, i przy tych samych słowach, bardziej odczuwa się ten niepokój. Praca kamery, mimika, strach w oczach Ellie, kiedy zaczyna zdawać sobie sprawę co właśnie słyszy. No dla mnie właśnie takie szczegóły, robią ogromną robotę, a w serialu dla mnie to było płaskie