Początek był naprawdę słaby. Głównymi bohaterkami były...Carol i jej ciasteczka. To, jak chodziła z nimi i wręczała je Alexandryjczykom, było po prostu śmieszne.
A jeszcze bardziej rozbawił mnie sam koniec teasera - na widok ciasteczka na grobie tego bachora ryknąłem śmiechem i śmiałem się tak przez całą czołówkę. Kolejna scena sprzeczki Carol z Morganem była zaś zupełnie zbędna. Podczas rozmowy w kościele Rick nie wyglądał mi już na typowego przywódcę, lecz raczej jak guru jakiejś sekty. Mało tego - podczas tej dyskusji w obronie humanitaryzmu występuje nie kto inny jak Morgan i nieodparcie przywodzi na myśl Dale'a, który w drugim sezonie sprzeciwiał się zabiciu tego chłopaka, tyle że jeszcze bardziej denerwuje, także ze względu na swoje wcześniejsze poczynania. Z pierwszej połowy odcinka najlepsza zdecydowanie jest scena rozmowy nad rozrysowywanym planem obozu "Zbawców". Jeszcze jedną rzeczą, która razi, jest właściwie niczym nieuzasadniony wybór Abrahama, żeby opuścić Alexandrię (nie łapię, jak można w taki sposób tłumaczyć swoją decyzję) - żeby nie było, w tej jednej kwestii dopuszczam, że mogę się mylić, bo oglądałem wersję bez napisów.
Nocna akcja całkiem niezła, ale ta rozmówka z gościem od Negana i Gabrielem, a po strzale jeszcze to "Amen" po oddaniu strzału to jakiś debilizm. No rozumiem, że pewnie gdyby taki Gabriel istniał i w takiej sytuacji się znalazł, to pewnie by tak powiedział, ale na ekranie się to nie sprawdza. Za to mamy naprawdę świetne otwarte zakończenie odcinka. Wszyscy najprawdopodobniej spodziewali się śmierci Glenna, a tu taki szok...tylko czekać na następny odcinek. Chyba jednak dam jeszcze temu serialowi szansę.