Obejrzałem pierwszy sezon i spróbowałem napisać coś na temat "co mi nie gra w serialu".
Ale miałem około stronę A4 nim doszedłem do trzeciego odcinka, więc zmieniłem taktykę. Po
prostu wypiszę listę absurdów, które uniemożliwiają branie fabuły choć trochę na serio, a w
związku z tym wkręcenie się w akcję. Swoją drogą, nie obejrzałem odcinka czwartego, więc może
coś źle zrozumiałem, więc jakby co będę wdzięczny za rozjaśnienie.
Po pierwsze od pierwszego odcinka rzucają się w oczy zaloty wobec feministek, że wymienię te
najgorsze:
• Lagertha mordująca oddział bandytów pogrzebaczem
• Kobieta płynąca na wyprawę wojenną
• Lagertha w ramach solidarności jajników ratuje obcą kobietę przed gwałtem, choć chwilę
wcześniej pomaga mordować jej rodzinę
• Dzielna matka zabija zięcia, zagranicznego arystokratę (co jak rozumiem oznacza de facto
wojnę)
• Żona Jarla prowadząca politykę? Wydająca wyroki? (Jarl Haraldson potrzebował głosować,
ale przecież nie Lagertha)
• Dzielna księżniczka, otoczona dzielnymi dwórkami biją męskich szowinistów, próbujących ją
podglądać.
Tylko proszę nie piszcie o tym, że kobiety wikingów były wyemancypowane, bo legendy mówią o
wojowniczkach i znaleźliśmy fundacje i runy autorstwa kobiet. Legendy mówią też o Amazonkach
(wyobraźcie sobie ich obecność w takim filmie jak Troja), a w kwestii fundacji prym wiedzie Św.
Jadwiga, która ufundowała koło 20 budowli (dowód na wysoką pozycję kobiety w
średniowieczu?). Po prostu legendy uważamy za część kultury, literatury, a nie za dowód na
cokolwiek. Ale chronologicznie o reszcie absurdów
• Jarl decyduje o kierunku wyprawy, bo jest właścicielem okrętów. Po chwili dwójka
bohaterów skrycie buduje w lesie okręt, z żaglem (z runa leśnego?) i metalowymi elementami.
• Skoro okręt da się zbudować w dwójkę, można założyć, że Jarl powinien ich mieć ze 100.
Gdy Ragnar przejmuje flotę okazuje się, że są 3.
• Idea krainy na zachodzie to mit. Mimo to pierwszy o niej dowiaduje się rolnik, a na wyprawę
do niej natychmiast zbiega się drużyna ochotników.
• Jarl odmawia płynięcia na zachód, bo nie wierzy w istnienie Anglii, ale przed pojedynkiem
przyznaje, że zawsze wiedział, że ona tam jest.
• Okazuje się, że absolutnie nikt nie spodziewał się ataku na klasztor. Ci Sasi to musieli być
naprawdę porządni ludzie, że żaden nigdy nie spróbował.
• W Skandynawii nikt nie słyszał o Anglikach, ale Anglicy (Sasi) uczą się w szkołach języków
nordyckich.
• Jarl zabiera całe łupy, bo chce pozbyć Ragnara. Jednak mogąc wykorzystać wypłynięcie
Ragnara do np. porwania jego rodziny, postanawia składać w ofierze jakiegoś innego dzieciaka.
• Athelstan jest tak religijny, że nie podniesie ręki na wikinga, nawet w obronie własnej, a
potem modli się o życie dla mordercy swoich przyjaciół, ale po chwili porzuca swoją religię.
• Bohater bierze żonę na wyprawę, a dzieci zostawia pod opieką niewolnika, który nie ma
powodu do innych uczuć, niż nienawiść do Ragnara.
• Miasto świadome niebezpieczeństwa (jeden z Sasów uciekł z wiadomościami) decyduje się
gromadnie iść do kościoła, nie zostawiając NIKOGO na straży.
• Armia królewska szykująca zasadzkę na wikingów (najwyraźniej do drakarów dotarli wpław)
Postanawia stanąć w linii i atakować pojedynczo, bez użycia jazdy. Swoja drogą, "armia" okazuje
się liczyć około 15 ludzi.
• Lagertha zabija brata Jarla, a potem obydwoje kłamią przed sądem. Jarl pragnący ich
śmierci, zamiast skazać ich za krzywoprzysięstwo (ich wersje się wykluczają) uniewinnia ich i
obdarowuje.
• Ale zaraz potem atakuje w ich wiosce (a nie np. w drodze), gdzie musi walczyć również z
innymi mieszkańcami. Ragnar jest na polowaniu i przebija się przez całą drużynę elitarnych
wojowników Jarla, aby wpaść do domu i... Kazać rodzinie uciekać (najwyraźniej rodzina na to nie
wpadła). Po chwili ranny wychodzi z domu rzuca toporem (jedyną bronią) w jednego przeciwnika,
a reszta wrogów zaczyna patrzeć w niebo, co pozwala ciężko rannemu bohaterowi uciec przed
łucznikami, kawalerzystami i kordonem pieszych.
• Ragnar ledwo żywy decyduje się wyzwać Jarla na pojedynek (zamiast poczekać, aż się
wykuruje), Jarl skwapliwie się zgadza.
• Jarl Haraldson w ogóle jest beznadziejnym wojownikiem, bo nie potrafi nawet zabić
związanego brata Ragnara.
• Ragnar zostaje nowym Jarlem i prowadzi wyprawę do Anglii, gdzie Sasi, świadomi
niebezpieczeństwa ściągają brata króla z armią (skąd?! Gdzie się krył poprzednio?).
• Anglicy pierwsi wykrywają pozycje wikingów. Ale brat króla, wytrawny strateg, decyduje się
rozbić obóz zaraz obok i nie zostawić nikogo na straży. Wikingowie robiąc wielki hałas z
pochodniami w dłoniach atakują obóz, ale najwyraźniej nikt nie zwraca na nich uwagi i nie
stawia oporu.
• Ragnar i dowództwo wikingów rusza do króla negocjować okup za królewskiego brata. Są
bezpieczni, bo król drży o życie zakładnika. Ten postanawia udać, że zapłaci i zaatakować
wikingów w ich obozie (co oczywiście oznacza śmierć zakładnika), dlaczego więc nie zabił ich u
siebie w zamku?! Poza tym żąda, aby jeden z wikingów się ochrzcił. Po co, skoro planuje ich
zabić, a umowę złamać?
• Sasi w ciągu kilku odcinków zapomnieli zresztą, jak się strzela z łuków.
• Ragnar jest uważany za nieśmiertelnego herosa. Zadaniem w sam raz dla niego jest więc
ganianie z wiadomościami.
Z tego co słyszałem o drugim sezonie, tam jest jeszcze gorzej, więc definitywnie skończyłem
przygodę z serialem. Te odcinki nie kleją się tak bardzo, że można je oglądać właściwie w
dowolnej kolejności. Mam nadzieję, że History zostanie jednak przy produkcji dokumentów, bo
seriale to nie ich bajka. I już nawet nie czepiam się takich detali jak zbroje, nazwy geograficzne
czy nazwiska.