Najlepszy serial. Może nie wszystkie odcinki jednakowo dobre, ale nawet te słabsze mają w sobie coś o czym nawet nie mogą pomarzyć "sławetne" sit-comy produkowane masowo także przez polską telewizję. Jedyny "sit-com" który zasługuje na podziw to "Hotel Zacisze", no ale John Cleese to prawdziwy Artysta (duża litera zamierzona). Wracając do "Wojny domowej" moim ulubionym odcinkiem jest "Zagraniczny gość" (10). Ma on niesamowity klimat. Świetni jak w każdej części Kazimierz Rudzki i Irena Kwiatkowska. Wspaniałe epizody Jacka Fedorowicza (nie zawsze udane role w innych filmach), Bogumiła Kobieli (jak się nie pzewrócis to sie nie naucys;)) i cudowna atmosfera przedświąteczna (ach te śnieżyce)...
Krótki nieco irytujący fragment o "wyższości rasy radzieckiej" (Pietia, skolko ljet, skolko zim) nie psuje bardzo fajnego filmiku. Wypada mi się tylko przyznać, że odcinek o wizycie kuzyna z Anglii oglądałem chyba więcej niż 30 razy i znam go prawie na pamięć. Moim ulubionym sposobem na zasypianie (ale nie z nudów!!!!!) jest puszczenie go sobie na DVD, tak po prostu do snu (w zastępstwie bajeczki;))... Może kiedyś przyśni się dalszy ciąg;).
Drugim ulubionym filmem z "Wojny" jest "Wizyta starszej pani". Tu klasą dla siebie jest Wanda Łuczycka.
Oglądając ten serial z rozbawieniem pojawia się niestety nostalgiczny smutek za wielkimi aktorami, którzy już odeszli... Upływający czas jest nieubłagany.