Connor McAllister

Młodszy brat Mandy, syn Audrey i Jima. Choć w "Młodym Sheldonie" pojawiał się tylko epizodycznie (Joe Apollonio), w serialu "Georgie i Mandy wzięli ślub" staje się postacią centralną (Dougie Baldwin).

Na pierwszy rzut oka może sprawiać wrażenie odludka – introwertyczny, nieco zamknięty w sobie, niespecjalnie zainteresowany życiem rodzinnym czy zawodową stabilnością. Ale pod tą powłoką chłodnego dystansu kryje się ktoś znacznie bardziej złożony: wrażliwy, refleksyjny młody mężczyzna, który po prostu jeszcze nie odnalazł swojego miejsca. Connor nie jest typowym "chłopakiem z Teksasu". Zamiast sportu czy motoryzacji, jego świat kręci się wokół muzyki – eksperymentalnej, osobistej, trudnej do sklasyfikowania. Dźwięki są dla niego tym, czym słowa są dla innych.

Relacje rodzinne nie są dla niego łatwe. Z matką, Audrey, łączy go napięcie wynikające z nadopiekuńczości i braku zaufania do jego decyzji. Ona widzi w nim chłopaka, który nie umie się ogarnąć – on czuje się przez nią ciągle oceniany. Z ojcem, Jimem, łączy go ciche zrozumienie, choć i tam nie brakuje frustracji. Kiedy ojciec zaprasza go do pracy w warsztacie, Connor odmawia – nie dlatego, że nie chce pomóc, ale dlatego, że nie chce być kimś, kim nie jest. W jednej z ważniejszych scen mówi wprost: czuje się przez ojca postrzegany jako porażka.

Z Georgiem Jr., zięciem rodziny, Connor niespodziewanie nawiązuje jedną z najcieplejszych i najbardziej autentycznych relacji w całym serialu. Georgie dostrzega w nim nie tylko "dziwnego brata Mandy", ale kogoś, kto – jak on kiedyś – próbuje odnaleźć się w życiu bez gotowego planu. Ich rozmowy są proste, ale pełne empatii. Georgie pomaga mu zdobyć pierwszą poważną pracę jako pomocnik w restauracji, motywuje, wspiera – i nie ocenia. To właśnie przez te interakcje Connor zaczyna powoli otwierać się na ludzi i nabierać pewności siebie.

Choć na początku wydaje się nieprzystosowany, Connor robi postępy. Wchodzi w relację z Chloe, dziewczyną ze sklepu muzycznego, i – choć nie wszystko idzie gładko – po raz pierwszy podejmuje próbę zbudowania czegoś więcej. Nie chce powtarzać błędów, które widzi w rodzinie – ani zbyt wczesnego rodzicielstwa, ani duszących schematów. Chce żyć na własnych zasadach, nawet jeśli to oznacza wolniejszy start.